Zeszyty historyczne – nowy aperiodyk KGP
Biuro Edukacji Historycznej – Muzeum Policji KGP wydało pierwszy numer Zeszytów historycznych. Pierwszy numer w całości poświęciliśmy zwierzętom w policyjnej służbie. Mamy nadzieję, że nowe czasopismo spotka się z przychylnością czytelników a prezentowane w nim treści przybliżą wybrane fakty z historii Policji Państwowej.
Zeszyty Historyczne to seria wydawnicza Biura Edukacji Historycznej - Muzeum Policji KGP, której przyświeca idea wypełniania białych plam w wiedzy społeczeństwa o historii Policji. Zeszyty łączą perspektywę makrohistoryczną i mikrohistoryczną ze starannością dokumentacji, z wykorzystaniem nowych źródeł.
Numer pierwszy (inauguracyjny) zawiera trzy teksty. Do nie tak odległej historii odwołuje się w zeszytach Izabela Wójciak, która korzystając z zasobów Biblioteki Narodowej, Archiwum Akt Nowych, zbiorów historycznych Komendy Głównej Policji i archiwów prywatnych przygotowała tekst o „Zwierzęta w Policji Państwowej”.
Mało znane fakty z historii policyjnej kynologii przywołuje Sebastian Srogosz w szkicu pod tytułem „Rys historyczny Zakładu Kynologii Policyjnej w Sułkowicach”. Polecamy także esej historyczny Michała Chlipały na temat działalności Oddziału Konnej Policji Państwowej Komendy Kraków - Miasto w latach 1919-1938.
Pragniemy, aby słowa Komendanta Głównego Policji, generalnego inspektora Jarosława Szymczyka posłużyły Państwu jako rekomendacja do sięgnięcia po pierwszy numer czasopisma.
Szanowni Państwo
Inspiracją do opracowania pierwszego numeru „Zeszytów Historycznych” była potrzeba przedstawienia historii i roli zwierząt w policyjnej służbie, które ramię w ramię pełnią ją razem z funkcjonariuszami. Bez ich wsparcia i umiejętności, przygotowania oraz wyostrzonych zmysłów, sprawności i szybkości wiele działań służb mundurowych byłoby zagrożonych niepowodzeniem. Współcześnie pomimo rozwoju technologii i coraz powszechniejszym dostępie do nowych rozwiązań technicznych, konie, a szczególnie psy są niezastąpione w wykonywaniu specyficznych, a jednocześnie trudnych zadań realizowanych przez Policję.
Psy patrolują, bronią, tropią oraz wykrywają narkotyki, broń, materiały wybuchowe i inne substancje niebezpieczne. Często narażają swoje życie, by ratować to ludzkie. Z pełnym poświęceniem i oddaniem pracują w służbie człowiekowi pomagając przy rozwiązaniu spraw kryminalnych, szukając przestępców albo ukrytych przedmiotów lub szczątków. Wspierają również pracę laboratoriów kryminalistycznych, rozpoznając ślady zapachowe pozostawione na miejscu zbrodni. Policja szkoli również czworonogi do obezwładniania przestępców, zapewniania bezpieczeństwa podczas imprez masowych i w miejscach, gdzie są duże skupiska ludzi.
Konie w Policji pełnią najczęściej funkcje patrolowe. Docierają do miejsc, gdzie funkcjonariusze nie mogą się dostać standardowymi środkami transportu. Z uwagi na ich wielkość i dużą masę, wykorzystuje się je również tam, gdzie policjanci mają do czynienia z agresywnym tłumem, np. podczas meczów piłkarskich. Jego masa bez trudu pozwala na przepchnięcie i pokonanie niemal każdej przeszkody, stąd niejednokrotnie przyrównywany jest do miana środka przymusu bezpośredniego. Ale policyjny koń, a raczej jego obecność w dużej mierze zwyczajnie oddziałuje na psychikę i niejednokrotnie łagodzi negatywne emocje.
Przeglądając roczniki przedwojennego tygodnika Policji Państwowej „Na Posterunku”, można przeczytać w nich artykuł kom. Franciszka Powroźniaka, pt. „Kilka słów o gołębiu pocztowym”, zamieszczony w nr. 29 z 1939 r. W treści tego artykułu wspomniany oficer Policji Państwowej wymienia sytuacje, w których - z powodu braku łączności - pomoc gołębia pocztowego okazała się nieoceniona w szybkim przekazaniu informacji o zdarzeniu. Były to policyjne obławy, pościgi, zaburzenia (uliczne), przypadki sabotażu, zdarzenia losowe (katastrofy, klęski żywiołowe) itp. Przedstawiając rolę zwierząt w policyjnej służbie, warto więc przypomnieć o skrzydlatych - funkcjonariuszach, którzy w okresie międzywojennym stanowili jeden z istotnych elementów systemu łączności pomiędzy policjantami realizującymi zadania w terenie a posterunkami czy komisariatami Policji Państwowej.
Zwierzęta w policyjnej służbie są doceniane, i to zarówno przez funkcjonariuszy, jak i przez obywateli. I chociaż w Polsce, w przeciwieństwie do Wielkiej Brytanii, nie ustanowiono jeszcze medalu dla uhonorowania bohaterstwa zwierząt - funkcjonariuszy w służbie, to warto podkreślić, że zwierzęta, które godnie przeszły w stan spoczynku mają obecnie zagwarantowaną dobrą opiekę.
Wydawnictwo, które oddaję w Państwa ręce, jest nie tylko wyrazem głębokiego szacunku dla historii polskiej Policji, ale jest też hołdem złożonym tym policjantom, którzy budowali podwaliny i rozwijali założenia organizacyjno-szkoleniowe w zakresie służby zwierząt - funkcjonariuszy w Policji Państwowej i Policji Województwa Śląskiego. Kultywowanie tych wspaniałych wzorców, godnych do naśladowania, z którymi i dziś funkcjonariusze mogą się utożsamiać, stanowi dla współczesnej Policji wsparcie w ciągłym zmaganiu się ze stawianymi przed nią wyzwaniami.
Wyrażam nadzieję, że to wydawnictwo stanowiące „policyjny znak pamięci”, zostanie bardzo dobrze przyjęte przez Państwa i posłuży poszerzeniu, czy uzupełnieniu wiedzy o funkcjonowaniu Policji, tak w II Rzeczypospolitej Polskiej, jak i współcześnie. Ufam również, że nie tylko pomoże ono czytelnikowi znaleźć odpowiedź na szereg pytań, ale również pozwoli otworzyć szeroką przestrzeń dla różnorodnych zainteresowań, które być może zostaną zainspirowane historią służby zwierząt - funkcjonariuszy.
gen. insp. dr Jarosław Szymczyk
Komendant Główny Policji
Warszawa, 2021 r.
