Policjant w służbie cz. 1
Starszy posterunkowy Reiner Józef. W dniu 21 kwietnia 1938 r. we wsi Złotej, pow. Brzesko, woj. krakowskie, osaczono w jednej z zagród kilku bandytów. Między innymi był tam groźny bandyta Michał Batko. Na wezwanie do poddania się bandy¬ci odpowiedzieli gęstym ogniem ka¬rabinowym. Dwóch policjantów, biorących udział w obławie odniosło rany postrzałowe. Nastąpiła konieczność sprowadzenia pomocy.
Wkrótce samochodem komendy powiatowej w Tarnowie przybyło wzmocnienie z miejscowego komisariatu. Samochód prowadził st. post. Remer Józef, szofer w komendzie powiatowej w Tarnowie. Zorientowawszy się w sytuacji, st. post. Remer szybko nałożył maskę, hełm i z tarczą w ręce zgłosił się na ochotnika do sforsowania drzwi w obleganym domu. W pewnej chwili, nie zważając na padające wokół strzały, st. post. Remer podbiegł do drzwi, wyważył je i wszedł do sieni. Stamtąd wrzucił jeden granat na strych, słusznie przypuszczając, że tam właśnie w danej chwili ukryli się bandyci. Wkrótce, chcąc sprawdzić działanie granatu, st. post. Remer uchylił nieco tarczy i usiłował dostać się na strych. W tym momencie Batko strzelił z karabinu, raniąc st. post. Remera w głowę. Skutkiem odniesionej rany postrzałowej, nastąpiło uszkodzenie tętnicy w okolicy ucha.
To nadzwyczaj odważne i dzielne, z narażeniem własnego życia wystąpienie st. post. Remera wobec tak niebezpiecznych bandytów znalazło pełne uznanie nie tylko wśród przełożonych, ale i miejscowego społeczeństwa, przemawiając za nadaniem mu krzyża zasługi za dzielność.
St. post. Remer dla odbycia dalszej kuracji przewieziony został do Warszawy i umieszczony w szpitalu wojskowym. Ponieważ stan jego zdrowia nie pozwolił mu na opuszczenie szpitala w dniu 10 listopada 1938 r. p. komendant główny P. P. gen. Zamorski w otoczeniu oficerów Komendy Głównej przybył osobiście do szpitala wojskowego i udekorował st. post. Remera krzyżem zasługi za dzielność, życząc mu jednocześnie szybkiego powrotu do zdrowia.
St. post. Remer urodził się w roku 1908 w Opatowcu, pow. Pińczów. Po ukończeniu szkoły odbywał służbę wojskową, skąd wyszedł jako kapral do rezerwy. Do służby w Policji Państwowej wstąpił z dniem 28IX 1932 r. Na starszego posterunkowego awansował z dniem 1 stycznia 1938 roku.
Źródło: „Na Posterunku” 1939
