Aktualności

Przepisy drogowe w Polsce cz. 2

Data publikacji 02.06.2022

Prawo żądania świadczeń drogowych w na­turze ma specjalne zastosowanie w razie zagrożenia lub przerwania komunikacji, spowodowa­nego wypadkami żywiołowemi, jak nprz.: zaspy śnieżne, powodzie, usuwiska i t. p. (art. 28 ust.), a nadto w wypadku, o ile posiadacze środków przewozowych dobrowolnie nie chcą ich wyna­jąć lub żądają wygórowanej zapłaty (art. 1 rozp.). Obowiązkowi przymusowego dostarczania środ­ków przewozowych podlegają wszyscy posiada­cze tych środków z wyjątkiem; rolników w po­rze zasiewów, sprzętu siana i zbiorów ziemio­płodów; urzędów i instytucyj państwowych, komunalnych i społecznych; przedstawicieli dyplo­matycznych i konsularnych; nadto nie podlegają powołaniu do świadczeń konie służące do prze­wożenia poczty, licencjonowane ogiery i klacze wysokoźrebne oraz z ssącemi źrębiętami w okre­sie 2 miesięcy a także konie stale pracujące w kopalniach pod powierzchnią ziemi. Zarządzenia o przymusowem dostarczeniu środków przewo­zowych wydają władze administracji ogólnej (starostwa), które również określają wysokość zapłaty za dostarczone środki przewozowe oraz orzekają karę grzywny do 150 zł. lub areszt do 15 dni na uchylających się bez słusznego po­wodu d obowiązku dostarczenia środków prze­wozowych.

Całokształt przepisów drogowych obowią­zuje na całym obszarze państwa, jednak z następującemi wyjątkami:

a) ustawa z 10 XII20 r. o budowie i utrzymaniu dróg publ. (Dz. Ust. Nr. 6 z 1921 r.) nie obowiązuje na Śląsku Cieszyń­skim;

b) rozp. z 20 X 27 r. o dostarczaniu środ­ków przewozowych nie obowiązuje na całym obszarze woj. śląskiego;

c) pewna poza tem od­rębność dotyczy Kresów Wschodnich, dla któ­rych ze względu na specjalne przepisy rosyj­skiej ustawy drogowej (Zb. praw Ces. Ros. t. XII cz. 1) rozporządzenie z l.V 1927 ustaliło mi­nimalną szerokość pasa drogowego dróg publicz­nych na 27 metrów, z wyjątkiem dróg gmin­nych, dla których szerokość tę określono na 18 metrów.

ROZDZIAŁ II.

Przepisy porządkowe na drogach publicznych.

Zkolei rzeczy omówimy przepisy porząd­kowe na drogach publicznych, t. j. przepisy określające sposób używania dróg i regulujące ruch na nich, przyczem przepisy dotyczące ruchu automobilowego wyodrębnimy w osobną grupę, ze względu na ich specjalnie ważne znaczenie.

Ważniejsze postanowienia o przepisach po­rządkowych na drogach publicznych mieszczą się w:

  1. ust. z 7 X 1921 r. o przepisach porząd­kowych na drogach publ. (Dz. Ust. Nr. 89 poz. 656) w brzmieniu ustalonem rozporządzeniem z 14 II 1928 r. (Dz. Ust. Nr. 18 poz. 151);
  2. rozp. z 3 VI 1922 r. o wymijaniu i wy­przedzaniu na drogach publ. (Dz. Ust. Nr. 46 poz. 407);
  3. rozp. z 26 VI 1924 r. o używaniu i ochro­nie dróg (Dz. Ust. Nr. 61 poz. 611), ze spro­stowaniem błędu w § 48, poaanem w obwieszcze­niu z 7 XII 27 r. (Dz. Ust. Nr. 113 poz. 967);
  4. Konwencja Międzynarodowa dotycząca ruchu samochodowego (ogłoszona w Dz. Ust Nr. 86 z 1923 r. pod poz. 668);
  5. rozp. z 27 I 1928 r. o ruchu pojazdów mechanicznych na drogach publ. (Dz. Ust. Nr. 41 poz. 396).
  6. rozp. z 30 XII 1922 r. o obsadzaniu i utrzymywaniu drzew przydrożnych na drogach publ. (Dz. Ust. Nr. 8 poz. 51 z 1923 r.);
  7. rozp. z 17 X 1925 r. o odległościach budowli od dróg publicznych i o utrzymywaniu ścieków przydrożnych (Dz. Ust. Nr. 109 poz. 778);

Przytoczone powyżej ustawa i rozporządze­nia obowiązują na całym obszarze państwa. Zwracamy przytem jednak uwagę Czytelników, ze oprócz tych ogólnych rozporządzeń (ogłasza­nych w Dz. Ust.) istnieją rozporządzenia po­szczególnych wojewodów, mające znaczenie lo­kalne w obrębie danego województwa i ogła­szane w wojewódzkich dziennikach urzędowych.

Źródło: „Na Posterunku”, nr 17/1928, Z. Grzegorzewski, zdj. NAC

  • Dwa konie w zaprzęgu
Powrót na górę strony