Uroczystość odsłonięcia tablicy ku czci podinsp. Ludwika Drożańskiego - Aktualności - Historia i Tradycja

Uroczystość uświetnili swoją obecnością: Piotr Ćwik Wojewoda Małopolski,  podkom. Karol Woldan – przedstawiciel Biura Edukacji Historycznej – Muzeum Policji KGP, Grażyna Tenczar – przedstawiciel Stowarzyszenia Rodzina Policyjna 1939, Michał Chlipała – prawnik, badacz Historii Policji II RP oraz kierownictwo oraz pracownicy Komendy Wojewódzkiej Policji w Krakowie.

Uroczystość rozpoczęła się meldunkiem złożonym Wojewodzie Małopolskiemu. Następnie głos zabrał badacz Historii Policji II RP Michał Chlipała, który przedstawił zebranym biografię patrona Komendy Wojewódzkiej Policji w Krakowie podinsp. Ludwika Drożańskiego. Pan Michał Chlipała podkreślił, że „jego postawa wskazywała, że godnie służył ojczyźnie i do końca wypełnił słowa roty ślubowania…”

Następnie kom. Franciszek Gawlik odczytał akt ustanowienia patrona Komendy Wojewódzkiej Policji w Krakowie, a Wojewoda Małopolski wraz z Komendantem Wojewódzkim Policji nadinsp. dr Krzysztofem Pobutą uroczyście odsłonili tablicę i złożyli wieńce. Tablica została poświęcona przez kapelana małopolskiej Policji ks. dr Paweła Mieleckiego.

Wojewoda Małopolski – Piotr Ćwik przywitał zgromadzonych gości. Podkreślił, że jest to ważny moment dla KWP w Krakowie „Postawa podinsp. Drożańskiego powinna przyświecać w służbie dla dobra narodu” oraz pogratulował wyboru patrona słowami -  „wspominając podinsp. Drożańskiego odwołujemy się do najlepszych wzorców”.

Głos zabrał również podkom. Karol Woldan – przedstawiciel Biura Edukacji Historycznej – Muzeum Policji KGP, który odczytał list okolicznościowy przekazany przez Dyrektora Biura Edukacji Historycznej – Muzeum Policji KGP  nadkom. Krzysztofa Musielaka. Karol Woldan wspomniał o zasługach podinsp. Drożańskiego dla II RP - „pochylamy dziś głowy wobec zasług jakich dokonał podinsp. Drożański dla dobra II RP za cenę własnego życia”, „realizował on etos funkcjonariusza Policji wypełniając słowa roty ślubowania do końca”.

Uroczystość zakończyło przemówienie nadinsp. dr Krzysztofa Pobuty Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie. Generał przywitał zgromadzonych gości, dziękując za  przybycie na tak ważną dla nas ceremonię, mającą wymiar patriotyczny, podkreślając, że  „postawa podinsp. Drożańskiego jest godna naśladowania”

Podinsp. Ludwik Drożański całe swoje życie oddał służbie niepodległej Polsce. Zapłacił za to najwyższą cenę.

Podinsp. Ludwik Drożański wstąpił w szeregi  Policji Państwowej odrodzonej Rzeczypospolitej, aby uczestniczyć w tworzeniu od podstaw nowoczesnej formacji policyjnej. Podinsp. Ludwik Drożański był zasłużonym policjantem. Swoją pracę i służbę wykonywał sumiennie i z oddaniem. Urodził się 22 czerwca 1890 roku w Brzostku na terenie ówczesnego województwa krakowskiego. W latach 1923-1928 sprawował funkcję Komendanta Powiatowego Policji Państwowej w Tarnowie, a następnie w latach 1935-1936 Zastępcy Komendanta Policji Państwowej Miasta Stołecznego Warszawy oraz w latach 1936-1939 Komendanta Policji Państwowej Miasta Krakowa. Dla podinsp. Ludwika Drożańskiego najważniejszy był honor oraz zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony życia drugiego człowieka. Został odznaczony Krzyżem Odrodzenia Polski, Medalem Niepodległości oraz Brązowym Medalem Za długoletnią Służbę.

Podczas II wojny światowej, pod groźbą kary śmierci, każdy policjant, który służył w przedwojennej Policji Państwowej miał obowiązek zgłosić się do pracy w nowej formacji, podległej niemieckim władzom okupacyjnym. Podinsp. Ludwik Drożański, tak jak wielu innych funkcjonariuszy, potajemnie wspierał Polskie Państwo Podziemne, Armię Krajową. Nie ustawał w niesieniu pomocy ludności cywilnej, szczególnie narażonej na represje i cierpienie. Wysyłał policjantów na teren getta krakowskiego, aby pomagali ludności żydowskiej oraz dostarczali informacji o łapankach, egzekucjach i ruchach wojsk niemieckich. W tym czasie jego schorowana żona była więziona w KL Ravensbruck, a syn Jan zginął w Auschwitz. Oboje zostali aresztowani za ukrywanie w mieszkaniu przedstawiciela państwa podziemnego.

Polscy policjanci wspólnie z całą prześladowaną elitą społeczeństwa, złożyli obfitą ofiarę krwi. Okupanci dokładali wszelkich starań, aby zaginął po nich jakikolwiek ślad. Z narażeniem życia służyli narodowi w ciężkich chwilach i doświadczeniach. Do końca służyli, aby chronić i czuwać nad losem innych, słabszych i prześladowanych. Byli więzieni, torturowani i zabijani w niemieckich i sowieckich obozach koncentracyjnych.

Na przełomie 1943 i 1944 roku podinsp. Ludwik Drożański znalazł się w grupie około 40 aresztowanych policjantów w więzieniu na Montelupich. Byli brutalnie torturowani, a następnie zostali rozstrzelani na krakowskich Krzemionkach. Miejsce ich pochówku pozostaje do dziś nieznane. Nazwisko podinsp. Ludwika Drożańskiego widnieje na Obelisku Ku Czci Policjantów-Żołnierzy ZWZ-AK w Płaszowie. Jego oddanie i poświęcenie zasługuje na uznanie i upamiętnienie. Postać podinsp. Ludwika Drożańskiego jest godnym wzorem do naśladowania dla nowego pokolenia młodych ludzi, którzy pragną wstąpić w szeregi Policji. Warto przypomnieć znamienne słowa z Kamieni na szaniec Aleksandra Kamińskiego: Życie jest tylko wtedy coś warte i tylko wtedy daje radość, jeśli jest służbą.

Źródło: KWP w Krakowie/BEH-MP KGP