Ś. P. posterunkowy Władysław Radosz
Dnia 29 lutego r. b. posterunkowi sł. śl. m. st. Warszawy Radosz i Bryl zatrzymali dwu podejrzanych złodziejów i poprowadzili do Urzędu Śledczego, dokonawszy przedtem przy nich rewizji osobistej. W trakcie eskortowania jeden z bandytów, wydobywszy ukryty podczas rewizji w rękawie rewolwer, począł uciekać, ostrzeliwując się.
Pobiegł za nim post. Radosz i pomimo że został sam ciężko ranny, zdołał rannego bandytę zatrzymać i doprowadzić go do urzędu. W międzyczasie drugi bandyta pchnął post. Bryla łokciem w brzuch, zdusił za gardło i wyłamał palec prawej ręki, wskutek czego ten nie był w stanie strzelać. Pomimo to post. Bryl również zdołał bandytę przytrzymać i doprowadzić do urzędu.
Za pełne odwagi zachowanie się obaj posterunkowi odznaczeni zostali „Krzyżem Zasługi za dzielność”.
Post. Radosz wskutek odniesionych ran po kilku dniach zmarł. Pogrzeb ofiary obowiązku odbył się dnia 8 marca r. b. Po odprawionem nabożeństwie, na którem obecni byli: minister spr. wewń. gen. Składkowski, komendant główny P. P, pułk. Jagrym-Maleszewski, zastępca komendanta głównego nadinsp. Wardęski, komisarz rządu Jaroszewicz z naczelnikiem bezp. Siedleckim, komendant policji stołecznej insp. Czyniowski z zastępcą podinsp. Schuchem, naczelnik (Urz. Śled. kom. Suchenek, wielu oficerów policji oraz kolegów zmarłego. T rumnę wynieśli z kościoła: komendant Czyniowski, naczelnik Siedlecki, kom. Suchenek, kom. Kotas oraz dwu kolegów zmarłego. Przed trumną postępowały delegacje z wieńcami w liczbie 14, między któremi znajdowały się: od komendanta głównego, centrali służby śledczej, komisarza rządu, komendanta P. P. na m. st. Warszawę, poszczególnych inspekcyj, naczelnika urz. śled.. oddziału konnego, brygady lotnej i brygady kradzieżowej. Nad grobem przemawiał kapelan P. P. ks. Kolasiński oraz naczelnik Siedlecki, przedstawiając w krótkich słowach obowiązek i poświęcenie granatowego żołnierza oraz samozaparcie się w walce z przestępstwem.
Cześć Pamięci Poległego !
Źródło: „Na Posterunku”, nr 16/1928
