Biuro Edukacji Historycznej - Muzeum Policji
Komendy Głównej Policji

Stosowanie przemocy wobec zatrzymanych było jednym z najcięższych grzechów przedwojennej policji. Dawało złudne poczucie władzy, ale nie chroniło przed surowymi karami.

Pijani kierujący zawsze byli groźni dla otoczenia. Obojętnie, czy mieli w rękach lejce, kierownicę automobilu, dorożki samochodowej czy końską uzdę. Z zaburzoną orientacją psychomotoryczną, nie panując nad swymi pojazdami, siali grozę na ulicach miast i wiejskich gościńcach.

Przed 100 laty szeregowi policjanci ledwo wiązali koniec z końcem. W drugiej połowie lat trzydziestych ich egzystencja nieco się poprawiła, ale bieda nadal zaglądała im głęboko w oczy.

W okresie międzywojnia z rąk zabójców zginęło dwóch polskich prezydentów: 57-letni Gabriel Narutowicz, pierwszy prezydent RP, zastrzelony 16 grudnia 1922 r. przez fanatycznego przeciwnika politycznego zaledwie siedem dni po objęciu urzędu, oraz mniej znany 47-letni Marian Cynarski, prezydent Łodzi. Zginął od ciosu nożem, 14 kwietnia 1927 r. Czy była to również zbrodnia polityczna?

Niewyjaśniona tajemnica związana z pasażerskim statkiem S/s„Warszawa”, kursującym w okresie 20-lecia międzywojennego po Wiśle na szlaku Płock – Warszawa, długo nie schodziła z łamów codziennej prasy. Opinię publiczną długo bulwersowało zagadkowe zaginięcie jednej z pasażerek tego statku. Prawdy nie ustalono do dziś.

Zakończenie wojny z bolszewicką Rosją w 1920 r. nie przyniosło uspokojenia na wschodnich rubieżach Rzeczypospolitej. Podpisany 18 marca 1921 r. Ryski Traktat Pokojowy regulował kwestie sporne, ale tylko na papierze. W rzeczywistości śmierć zbierała tu nadal obfite żniwo.

Baczność złodzieje toruńscy i miast okolicznych. Policja toruńska śledcza, ażeby na wypadek zbrodni zapewnić sobie niezawodną i szybką komunikację z władzami w centrali toruńskiej, postarała się o kilkanaście gołębi pocztowych, które zabierać będzie na miejsca przeprowadzania śledztwa.

Krótko mówiąc, zjawisko prostytutek swobodnie krążących jest bezapelacyjnie złe. Wywiera zgubny wpływ na młodzież obojga płci, potęguje nasilenie prostytucji tajnej, nie mówiąc już o fatalnym wpływie na stosunki bezpieczeństwa, gdy się weźmie pod uwagę nie tylko samą prostytucję, lecz i towarzyszące jej zjawiska sutenerstwa, paserstwa, kradzieży, bójek itp.

Policja Państwowa nie należała do instytucji pobłażliwych. Jej funkcjonariusze dobrze znali swoje rzemiosło i skutecznie egzekwowali ustawowe uprawnienia. Z użyciem broni włącznie. Przedwojenni przestępcy czuli przed nimi autentyczny respekt. 14 czerwca 1934 r.

Policyjna formacja II RP nie składała się wyłącznie z pomnikowych bohaterów. Trafiali tam czasami ludzie o wypaczonych charakterach, rozchwianej psychice, a nawet i przestępczych skłonnościach. Ludzie, którzy nie powinni się tam znaleźć, ani brać do ręki służbowej broni…