Dyrektor Biura Historii i Tradycji Policji Komendy Głównej Policji wśród kadetów
18 grudnia 2017 roku w Liceum Ogólnokształcącym dla Młodzieży w Nowym Targu w ramach warsztatów edukacyjnych poświęconych historii Policji Państwowej i losom funkcjonariuszy tej formacji w okresie drugiej wojny światowej, odbyło się spotkanie z uczniami klas mundurowych, którego bohaterem był oficer Policji Państwowej i Polskiej Policji Generalnego Gubernatorstwa, a jednocześnie żołnierz ruchu oporu w okresie niemieckiej okupacji – kom. Józef Wraubek
Nadkom. Krzysztof Musielak Dyrektor Biura Historii i Tradycji Policji KGP przeprowadził prelekcję w klasach mundurowych Liceum Ogólnokształcącego dla Młodzieży w Nowym Targu na temat Polskiej Policji Generalnego Gubernatorstwa i struktur państwa podziemnego w jej szeregach. Szczególną uwagę poświęcił postaci ówczesnego komendanta policji nowotarskiej, komisarza Józefa Wraubka, oficera Policji Państwowej II Rzeczypospolitej, uczestnika wojny obronnej w 1939 roku, członka struktur państwa podziemnego w szeregach Polskiej Policji GG od 1939, a potem Związku Walki Zbrojnej.
Komisarz Józef Wraubek w grudniu 1939 roku decyzją władz Polskiego Państwa Podziemnego został skierowany do służby na Podhalu gdzie objął stanowisko komendanta Polskiej Policji Generalnego Gubernatorstwa w Nowym Targu, aktywnie włączając się do walki z okupacyjnym niemieckim aparatem bezpieczeństwa. O wyjątkowości tej postaci i roli w ruchu oporu może świadczyć fakt, iż komisarz (kapitan) Wraubek został wyznaczony przez kpt. Edwarda Gött-Getyńskiego, na szefa sztabu Dywizji Podhalańskiej w Konspiracji, przy czym przez cały czas od momentu rozpoczęcia służby na Podhalu, pełnił w dywizji funkcję szefa wywiadu i kontrwywiadu. W tym czasie Wraubek współpracował z łączniczką Komendy Głównej ZWZ - Marią Pajerską, za pośrednictwem której otrzymywał zadania, a to: organizowanie względnie rozbudowa istniejących już „punktów przerzutowych” wzdłuż granicy polsko - słowackiej, pomoc - konwojowanie wielkich (do sumy 100.000- dolarów sięgających) kwot dla zasilenia pracy podziemnej w okupowanej Polsce, osobiste kontaktowanie Marii Pajerskiej z aresztowanymi przez gestapo w więzieniach, jak w Nowym Targu, Zakopanym, Czarnym Dunajcu, pomoc w przerzucie działaczy konspiracyjnych za granicę i konwojowanie ich w głąb kraju, wreszcie poważne rozszerznie czynności wywiadowczych, przyjmowanie i odprawianie wywiadowców do dyspozycji Gł. Komendy „ZWZ”.
Po rozbiciu przez hitlerowców Konfederacji Tatrzańskiej uciekł w dniu 02 lutego 1942 r. z Nowego Targu przez Gorce do Rabki, gdzie ukrywał się przez kilka tygodni. Stamtąd przez Myślenice, dotarł do Krakowa, a następnie do Świątnik Górnych, gdzie ukrywał się przez następne miesiące.
Aresztowany 3 czerwca 1942 r. w Swoszowicach, później przewieziony i osadzony w siedzibie zakopiańskiego gestapo w "Palace". W dniu 15 października 1942 r. przywieziony do więzienia Montelupich w Krakowie, a następnie wywieziony do KL Auschwitz, przeniesiony do KL Buchenwald, KL Dora i KL Bergen-Belsen. Przeżył wojnę i w roku 1946 zeznawał w pokazowym procesie liderów Komitetu Góralskiego (Goralenvolku), który odbywał się w Zakopanem.
Ciekawym elementem spotkania była również prezentacja repliki munduru funkcjonariusza Policji Państwowej II Rzeczypospolitej, który został zaprezentowany przez sierż. sztab. Karola Woldana z Biura Historii i Tradycji Komendy Głównej Policji .
źródło: BHiTP
