Msza Św. za Ofiary Zbrodni Katyńskiej w Bazylice Świętego Krzyża w Warszawie
5 marca 2018 roku, w 78 rocznicę wydania przez KC WKP (b) ZSRR wyroku śmierci na polskich jeńców wojennych zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Kalininie i Bykowni, w Bazylice Świętego Krzyża w Warszawie odprawiona została msza św. Na zaproszenie organizatorów – Komitetu Katyńskiego i Warszawskiej Rodziny Katyńskiej - w uroczystej mszy św. uczestniczyła delegacja Biura Historii i Tradycji Policji Komendy Głównej Policji.
W składzie delegacji byli: nadkom. Krzysztof Musielak – dyrektor Biura Historii i Tradycji Policji KGP, podinsp. Robert Horosz i sierż. sztab. Karol Woldan – funkcjonariusze BHiTP KGP.
Koncelebrowanej mszy św. przewodniczył ks. Piotr Rutkowski – ksiądz z Bazyliki św. Krzyża, który wygłosił homilię. We mszy św. brali udział m. in. prezesi i członkowie stowarzyszeń Katyńskich, w tym Warszawskiej Rodziny Katyńskiej, Komitetu Katyńskiego z prezesem Andrzejem Melakiem, Stowarzyszenia Rodzina Policyjna 1939 r. w Łodzi z prezesem Jarosławem Olbrychowskim, a także Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej ze skarbnikiem Maciejem Jarosińskim. Mszę św. uświetniła orkiestra policyjna oraz sztandary Komendy Głównej Policji, stowarzyszeń Katyńskich, organizacji kombatanckich i harcerskich.
Po zakończeniu mszy św. złożono kwiaty w kaplicy Katyńskiej. Zabierając głos Andrzej Melak podkreślił, ogrom ludobójczej zbrodni popełnionej przez Sowietów na Polakach. Podziękował też wszystkim, którzy wzięli udział we mszy św.
Tradycja Mszy Świętych Katyńskich odprawianych w Bazylice Św. Krzyża w Warszawie sięga lat 70-tych.
Na najwyższych szczeblach władzy Związku Radzieckiego, 5 marca 1940 roku zapadła decyzja o wymordowaniu 21 tys. 857 polskich jeńców wojennych – oficerów Wojska Polskiego, Policji Państwowej, Straży Granicznej oraz osób cywilnych. Rozkazem Józefa Stalina, wiosną 1940 r. w Katyniu, Charkowie, Kalininie, Bykowni, Kuropatach i innych nieujawnionych jeszcze miejscach, NKWD wymordowało prawie 22 tys. polskich jeńców. Była to elita intelektualna II Rzeczypospolitej - głównie wojskowi i funkcjonariusze, ale również lekarze, duchowni, nauczyciele i pracownicy administracji państwowej.
