Pomoc Policji Państwowej bezrobotnym w zimie 1932/33 - część IV
A teraz popatrzmy co o pomocy policji bezrobotnym pisze prasa, będąca odbiciem poglądów społeczeństwa Trzeba zaznaczyć, że cała prasa bez różnicy odcieni inicjatywę policji przyjęła bardzo życzliwie Oto niektóre odgłosy z różnych zakątków Rzeczypospolitej:
„Policja nasza, to czynnik dużej kultury obywatelskiej, dlatego też ludność nasza obdarza ją coraz większem zaufaniem I nie dziwota, bo oto i my w Lunińcu mamy do zanotowania nowy dowód obywatelskiej służby naszej Policji Ze skromnych swych środków miejscowa Komenda Policji uruchomiła kuchnię, w której wydaje do 50-ciu obiadów dziennie dla biednej dziatwy Mali obywatele z całem zaufaniem przychodzą codziennie do swych „niebieskich opiekunów”, aby posilić się ciepłą strawą” (Kronika Luniniecka z 12.II r.b.)
„Policja dała dowód niezwykłego obywatelskiego wyrobienia Należy przypuszczać, że przykład ten wywrze dobroczynny wpływ nietylko na społeczeństwo miejscowe, ale t na cały kraj, gdyż w wypadku tym pomagają bezrobotnym ludzie, którzy często gęsto odejmują sobie łyżkę strawy od ust Trudno — tamten jest głodniejszy” (Expres Ilustrowany w Gdyni z 27.I r.b.)
„W ciężkiej walce, jaką społeczeństwo prowadzi z klęską bezrobocia i nędzy, policjant polski okazał się obywatelem kierującym się sercem i pomagającym bliźniemu Dzieli się ciężko zapracowanym groszem, ujmując sobie i swej rodzinie, byle tylko ulżyć doli bliźniego, bezrobotnego obywatela względnie jego dzieciom" (Chwila z 23 II r b)
„Ten głos policjanta, który ze skromnem naprawdę swojem uposażeniem wzniósł się ponad powszechną prywatę, okazując dobroć, jest zaiste znamienny Wszak czyni mu to poważny uszczerbek Ale on o tem nie myśli, tak jak nie myśli, narażając niejednokrotnie swoje życie dla spokoju obywateli i ochrony ich mienia” (Gazeta Lipnowska z 19.III r b)
