Zawód miłosny, usiłowanie zabójstwa i… zdecydowane działanie Policji Państwowej.
W poniedziałek 14 sierpnia 1939 r. w godzinach popołudniowych do mieszkania dr med. Jadwigi Meszówny przy ul. Chmielnej 48 przyszedł narzeczony jej siostry Wandy, Grzegorz Sągajło, Jerozolimska 29, w sprawie ustalenia daty ślubu. Wanda Meszówna od pewnego czasu ignorowała Sągajłę, przeto młody człowiek był niezwykle zdenerwowany.
Podczas rozmowy Meszówna kategorycznie zerwała zaręczyny, oświadczając Sągajle, że nigdy nie zostanie jego żoną. W odpowiedzi Sągajło wyjął rewolwer i strzelił dwukrotnie do kobiet. Dr Jadwiga Mesz została trafiona w nogę, zaś jej siostra w klatkę piersiową. Dokonawszy zbrodni, Sągajło wybiegł z mieszkania i stanąwszy na 3-cim piętrze klatki schodowej, począł wołać, że jeśli ktokolwiek zbliży się do niego, będzie strzelał. W całym domu zapanowała panika. Z komisariatu przybyło 4 posterunkowych w pancerzach, w hełmach i z tarczami stalowymi. Rozpoczęło się oblężenie. Szaleniec widząc, że posterunkowi ukryci za tarczami zbliżają się do niego, począł strzelać z rewolweru. W odpowiedzi jeden z policjantów strzelił, raniąc Sągajłę w szyję. Równocześnie nadjechała karetka pogotowia, którego lekarz po opatrzeniu Wandy Meszówny odwiózł ją w stanie ciężkim do szpitala na Czystym. Do rannego Sągajły wezwano również pogotowie, które przewiozło go do szpitala Dzieciątka Jezus, gdzie przy jego łożu czuwa policja.
Źródło:
„Warszawski Dziennik Narodowy”, nr 224, 16 sierpień 1939 r.
„Ilustrowany Kuryer Codzienny”, nr 225, 16 sierpień 1939 r.
Fotografia:
ul. Chmielna 48. Archiwum Państwowe w Warszawie, Referat Gabarytów
mbc.malopolska.pl
