Z policyj zagranicznych
Anglja. Ciekawy sposób kierowania ruchem kołowym z wysokości. W czasie tegorocznych Derb angielskich Scotland Yard zastosował po raz pierwszy radjo i samolot celem sprawniejszego kierowania olbrzymim, skomplikowanym bardzo ruchem kołowym na publicznych drogach, wiodących do największego toru wyścigowego w Epsom.
Do tego celu użyto samolot „wiatrak" t. zw. autogiro, które, posiadając dodatkowo górne śmigło, może przy jego pomocy utrzymywać się w dowolnym punkcie nad ziemią policja angielska pożyczyła sobie na próbę taki aparat i zaopatrzyła go przedewszystkiem w instalację radjofoniczną krótkofalową, nadawczo-odbiorczą. Aparat całemi godzinami utrzymywał się na jednem miejscu w takim punkcie, gdzie zbiega się do toru wyścigowego 7 dróg z różnych stron kraju.
W samolocie siedzieli doświadczeni policjanci-lotnicy, którzy równocześnie dokładnie orjentowali się w sztuce kierowania ruchem na drogach publicznych. Na ziemi ustawione zostały na wszystkich ważniejszych punktach i skrzyżowaniach dróg boksy policyjne, które połączone zostały kablami telefonicznemi ze stacją radjową, jaką policja zainstalowała przed głównem wejściem na plac wyścigowy.
Technika kierowania ruchem z autogiro była na-stępująca: z samolotu porozumiewano się przy pomocy krótkofalówki lotniczej ze stacją policyjną na ziemi, a tu już zwykłym kablem telefonicznym utrzymywany był kontakt z posterunkami, przeznaczonemi do regulowania ruchu ulicznego.
Policjanci-lotnicy obserwowali stale sytuację, a jeśli gdzieś zachodziła obawa, że wytworzą się zatory, natychmiast sygnalizowali, wobec czego zarządzenia zapobiegawcze niemal w kilka sekund docierały do poszczególnych boksów na szosach.
Doświadczenie udało się w całej pełni i ani razu ruch uliczny nie stracił na swej sprawności, wobec czego Scotland Yard postanowił zorganizować już stały Oddział Drogowy Radjowo-Lotniczy, przyczem używać autogiro, gdyż tylko ten aparat ma zdolności statyczne.
Zaznaczyć należy, iż próby z zakresu komunikacji radjowo-lotniczej miały już miejsce przed kilku laty i przeprowadzone były przez radjostację warszawską Polskiego Radja. Rozmawiano wówczas ze zwykłego aparatu lotniczo-komunikacyjnego przez nadajnik radjofoniczny za pośrednictwem radjostacji warszawskiej i sieci telefonicznej miejskiej.
Źródło: „Na Posterunku”, 1932, zdj. NAC
