Z policyj zagranicznych
(I. K.) Dzieci i uljczne bezpieczeństwo.
Przed niejakim czasem w prasie paryskiej rzucona została myśl, aby do programów szkół początkowych wprowadzić wskazówki o tem. jak się zachowywać na ulicach i drogach publicznych. Pomysł ten nie został jeszcze zrealizowany, ale obecnie właściwe czynniki fachowe zaczynają coraz poważniej zastanawiać się nad nim. Okazało się bowiem, że dorośli nie stosują się tak łatwo do zarządzeń i wskazówek organów powołanych do regulowania ruchu i dlatego wpajanie zdrowych zasad postępowania w tym zakresie dzieciom wydaje się daleko bardziej prowadzącem do celu. Stronnicy projektu uważają. że dzieci należy uczyć przepisów o ruchu narówni z czytaniem i pijaniem Poza tem wysuwają oni i ten argument, że bliższe zaznajomienie się w ten sposób ludności z kwestją ruchu znakomicie przyczyni się do usunięcia uprzedzenia w stosunku do mechanicznych środków przewozowych, istniejącego jeszcze w wielu miejscowościach. Trzeba sobie zdać sprawę z tego, że samochód przestał być tylko przedmiotem zbytku, jakim był do niedawna.
(J. J.) Nauka chodzenia.
We wszystkich szkołach powszechnych w Niemczech wprowadzono obecnie obowiązek zaznajamiania dzieci ze znaczeniem wszelkich znaków i sygnałów, dotyczących ruchu kołowego.
(I. K) Uliczne sygnały alarmowo.
Paryż ma być zaopatrzony w większą ilość alarmowych budek sygnałowych z aparatami, podobnemi do tych, które są umieszczone na niektórych rogach ulic pod szkłem w celu szybkiego zawiadomienia o pożarze. Pomysłowy radca miejski p. Rrmand Massard uważa, że prefekt policji p. Chiappe. wykonywając ten projekt, powinien posunąć się tak daleko, aby na terenie całego miasta poumieszczać szereg stacyj alarmowych, z których można byłoby korzystać w wypadkach rabunków i napaści ulicznych. P. Chiappe w zasadzie przychylnie odnosi się do wniosku Massarda, ale ma przeciwko sobie poważną opozycję z pewnych kół, które się obawiają, że takich sygnałów można łatwo nadużywać, przysparzając niepotrzebnie roboty policji i straży ogniowej. Wysuwa się nawet jako argument, że w ten sposób nerwowym ludziom, którzy boją się nawet nieistotnych niebezpieczeństw, danoby możność łatwego niepokojenia innych i wywoływania popłochu.
(J. J.) Gorące stanowiska.
W Rydze zbudowano ostatnio dla funkcjonarjuszów, kierujących ruchem kołowym. specjalne wysepki, które się zimą ogrzewa prądem elektrycznym.
(J. J.) Wszyscy jeżdżą.
Prefekt policji paryskiej wydał zarządzenie, oby wszyscy funkcjonarjusze policji, mający jakąkolwiek łączność z ruchem kołowym, przedewszystkiem sami nauczyli się kierować samochodem i powozić końmi.
Źródło: „Na Posterunku”, nr 10/1928, zdj. NAC
