Przepisy drogowe w Polsce cz. 5
Każda osoba jeżdżąca na rowerze po drogach publicznych winna się zaopatrzyć w imienną kartę rowerową, bez fotografji, wydaną przez władze administracyjne I instancji. Kartę powyższą winni używający rowerów na drogach publicznych mieć przy sobie i okazywać na każde żądanie organów, wymienionych w § 56 omawianego rozp. (§ 24).
Rowery, używane do jazdy na drogach publicznych, winny być zaopatrzone w dobrze działający hamulec oraz w dzwonek jako sygnał ostrzegawczy, a z chwilą nastania zmroku—w zapaloną latarkę o białem świetle. Zabrania się używać przy jeździe na rowerze innych przyrządów jako sygnałów dźwiękowych (§ 25).
Jadący na rowerach po drogach bitych lub brukowanych mogą używać poboczy (burt), o ile to nie utrudnia ruchu pieszego, odbywającego się po tych poboczach. Zabrania się używać do jazdy na rowerze chodników w obrębie miast i miejsc zamieszkałych (§ 26).
Rowery z przystosowanemi motorami (silnikami) napędowemi podlegają przepisom o ruchu samochodów ł Innych pojazdów mechanicznych (§ 27).
Zabrania się pędzić drogą publiczną zwierzęta bez dostatecznego dozoru, a mianowicie: jeden poganiacz może pędzić najwyżej 15 sztuk koni lub bydła względnie 40 sztuk owiec lub trzody chlewnej. Przepis powyższy nie stosuje się do pędzenia bydła z miejsca postoju na pastwisko i odwrotnie (§ 28).
Zabrania się pozostawiać dzieci na jezdni dróg publicznych bez opieki oraz wypuszczać na drogi zwierzęta i ptactwo domowe (§ 29).
Zabrania się jeździć saniami po drogach publicznych bez dzwonków lub grzechotek. Zabrania się również używać sani bez dyszla lub hołobli, mających zaprząg tylko z postronków lub pasów (§ 30).
Zabrania się przewozić ciężary na drogach publicznych saniami, których płozy mają w części dolnej mniej niż 120 ctm. długości i mniej niż 10 ctm. szerokości (§ 31).
Zabrania się wozić drogą publiczną bez przykrycia lub też wystawiać wzdłuż drogi lub przy drodze przedmioty mogące płoszyć zwierzęta pociągowe i bydło, względnie wywoływać u ludzi przestrach lub obrzydzenie (§ 32).
Ze względu na stan mostów lub nawierzchni drogi, jako też ze względu na specjalne warunki bezpieczeństwa ruchu, mogą właściwe władze miejscowe czasowo zabraniać lub ograniczać ruch pojazdów względnie niektórych ich rodzajów, na określonych odcinkach dróg {§ 33).
C. Urządzenie i utrzymanie zajazdów. Przy wszelkich zakładach i urządzeniach, związanych z postojem pojazdów, winna być pozostawiona wolna od zabudowań przestrzeń poza bocznym rowem przydrożnym, wystarczająca dla pomieszczenia tej ilości pojazdów (tak osobowych jak i wozów ciężarowych), jaka, według przewidywań przy zakładaniu zajazdu, może się gromadzić w czasach najbardziej intensywnego ruchu (targi, jarmarki, odstawa buraków i t. p.). W razie niedostatecznej szerokości pasa gruntu, przeznaczonego na zajazd pomiędzy zakładem a rowem przydrożnym, winien być urządzony plac dla zajazdu o odpowiedniej powierzchni obok zakładu lub poza nim. Rozmiary placu, przeznaczonego na postój pojazdów, oznaczy w każdym poszczególnym wypadku odnośna władza (§ 34).
Miejsca, przeznaczone na zajazdy, jak również dojazdy do tych zajazdów z dróg — winny posiadać’ twardą nawierzchnię (§ 35).
Właściciele lub dzierżawcy zakładów i urządzeń związanych z postojem pojazdów mają obowiązek utrzymywania zajazdów i dojazdów do tychże w stanie należytej czystości — jako też ustawienia i utrzymywania znaków, sporządzonych według wskazówek zarządu drogowego, z tablicami głoszącemi zakaz urządzania postoju na jezdni i poboczach drogi przed zajazdem (§ 37).
D. Znaki drogowe. Odnośne postanowienia co do znaków drogowych zawierają §§ 38—55 rozporządzenia. Przewidują one mianowicie dwie kategorje tych znaków: informacyjne i ostrzegawcze.
Do rzędu informacyjnych należą znaki: kilometrowe i hektometrowe (co 100 kilometrów), mostowe (z liczbą kilometra, na którym wypada most oraz liczbą kolejną mostu na danym kilometrze) i drogowskazy.
Do kategorji znaków ostrzegawczych zaliczają się: zapory (zmuszające do zatrzymania się przed przeszkodą powodującą przerwę w komunikacji); znaki rogatkowe (okrągłe tarcze czerwone dla zatrzymania pojazdów w celu poboru myta drogowego, mostowego, miejskiego, załatwienia formalności granicznych i t. p.); znaki sygnalizujące utrudnienia ruchu, wymagające zwolnienia jazdy (podajemy je na okładce niniejszego numeru).
Zapory w miejscach przerw komunikacji jak również wszelkie inne miejsca, wymagające zatrzymania ruchu, winny być z nastaniem ciemności zaopatrzone w światło czerwone, widoczne z odpowiedniej odległości (§ 53).
Źródło: „Na Posterunku”, nr 17/1928, Z. Grzegorzewski, zdj. NAC
