Przepisy drogowe w Polsce cz. 8 - Aktualności - Historia i Tradycja

D. Prowadzenie pojazdów. Ruch pojazdów mechanicznych na drogach publicznych bitych i brukowanych powinien odbywać się na twar­dej nawierzchni; jeśli jednak na drogach istnie­ją miękkie letnie tory, wówczas ruch może od­bywać się także na tych torach. Stosowanie urządzeń przeciwślizgowych (klamer, łańcuchów, ostróg i t. p.) na drogach o nawierzchni bitej lub brukowanej, dopuszczalne jest tylko pod­czas ślizgawicy lub na śniegu (§ 36).

Szybkość ruchu pojazdów powinna być normowana w ten sposób, aby bezpieczeństwo publiczne nie było zagrożone i aby kierowca panował w każdej sytuacji nad pojazdem. Największa dopuszczalna szybkość ruchu pojazdów, których całkowita waga, złożona z ciężaru wła­snego i największego dopuszczalnego obciąże­nia, jest większa niż 3500 kilogramów, nie mo­że przekraczać dla pojazdów na obręczach me­talowych — 15 kilometrów, na pełnych obrę­czach gumowych — 25 kilometrów i na drążo­nych obręczach gumowych— 40 kilometrów na godzinę (§ 37).

W zabudowanych dzielnicach miast, uzdro­wisk i innych osiedli zabrania się prowadzenia pojazdów: ciężarowych na metalowych obręczach z szybkością przekraczającą — 10 kilometrów, ciężarowych na pełnych obręczach gumowych— 15 kilometrów, ciężarowych na drążonych obrę­czach gumowych—20 kilometrów i osobowych— 40 kilometrów na godzinę (§ 38).

Na mostach, przed któremi umieszczono odpowiednie ostrzeżenie, szybkość ruchu po­jazdu

być zmniejszona do następują­cych norm:

a) dla pojazdów, których całkowitą waga, złożona z ciężaru własnego i największego dopuszczalnego obciążenia, przekracza 3500 kilo gramów—10 kilometrów na godzinę,

b) dla pozostałych pojazdów — 20 kilo­metrów na godzinę (§ 39).

Na skrzyżowaniach dróg, z wyjątkiem ulic w miastach, w których co do skrzyżowań obowiązują specjalne przepisy wydane na mocy § 54, kierowca powinien ustąpić pierwszeństwa pojazdom nadjeżdżającym z jego prawej strony. Na skrzyżowaniach dróg, jak również, gdy dro­ga nie jest widoczną, kierowca powinien zmniej­szyć szybkość pojazdu (§ 40).

Kierowca obowiązany jest:

a) podczas jazdy trzymać się prawej strony drogi w kierunku jazdy, o ile szczególne warun­ki miejscowe nie stoją temu na przeszkodzie;

b) zboczyć na prawo — przy mijaniu jadą­cych lub idących w przeciwnym kierunku oraz gdy jest wyprzedzany;

c) zboczyć na lewo—gdy wyprzedza dążą­cych w tym samym kierunku (§ 41).

Kierowca obowiązany jest przed wyprze­dzaniem dawać ostrzegawcze sygnały dźwiękowe, a ostrzeżeni obowiązani są zboczyć na prawo i przepuścić wyprzedzającego po swej lewej stronie. Kierowca może wyprzedzać tylko wówczas, gdy droga jest odpowiednio szeroka, gdy przed wyprzedzanym znajduje się dostateczna prze­strzeń wolna i nikt nie zbliża się z przeciwnej strony. Zabrania się wyprzedzać na takich od­cinkach drogi, gdzie droga nie jest widoczna na dostateczną odległość, jako też na mostach, skrętach i skrzyżowaniach dróg. Przy mijaniu powinien kierowca zmniejszyć szybkość tak, aby mijanie mogło odbyć się bezpiecznie dla wymi­janych, a w razie grożącego niebezpieczeństwa— wstrzymać pojazd (§ 42).

Kierowca, chcąc zatrzymać pojazd, cofnąć go lub skręcić wbok, powinien dać znak o swoim zamiarze sygnałem dźwiękowym oraz ruchem ręki lub zapomocą specjalnego przyrządu, któ­rego działanie jest widoczne i łatwo zrozumiałe zarówno dla znajdujących się z przodu, jak i z tyłu pojazdu. Przy zatrzymywaniu pojazdu kierowca obowiązany jest sprowadzić go n« prawą stronę drogi (w kierunku ruchu) jak naj­dalej od środka drogi, a w każdym razie w ten sposób, aby nie zatamować ruchu na drodze (§ 43).

Kierowca pojazdu obowiązany jest zawczasu dawać dźwiękowe sygnały ostrzegawcze:

a) przed wyprzedzaniem;

b) na skrzyżowaniach dróg;

c) tam, gdzie droga nie jest widoczna na prze­strzeni dostatecznej do zatrzymania pojazdu;

d) w innych okolicznościach, w których zachodzi tego potrzeba.

Zabrania się nadużywać sygna­łów dźwiękowych oraz używać ich bez potrze­by. Zabrania się używania jako sygnałów ostrzegawczych dzwonków, a w zabudowanych dzielnicach miast, uzdrowisk i innych osiedli — gwizdawek i sygnałów o silnym przejmującym dźwięku, z wyjątkiem wypadków przewidzianych w § 46 (§ 44).

Źródło: „Na Posterunku”, nr 17/1928, Z. Grzegorzewski, zdj. NAC