POLSKIE FORMACJE POLICYJNE W WIELKOPOLSCE (1918-1920) część II
„Żandarm winien być w obcowaniu z ludnością grzeczny i uprzejmy. Należy unikać niepotrzebnego nagabywania i małostkowej surowości, przede wszystkim winien żandarm zachować zawsze spokój i zimną krew, unikać porywczości, która często wzmaga opór; nie powinien nigdy używać wyzwisk, nawet chociaż sam zostanie obrażony lub napotka opór czynny. [...] Żandarmowi wolno się chwycić środków przymusowych tylko wtenczas, jeśli chodzi o nagłą sprawę publiczną lub niebezpieczeństwo życia i mienia”.
Rozkaz nr 41 z 3 VI 1919
Dodano: 08.07.2021
