Aktualności - Historia i Tradycja

Było to zadanie nielada! Dość zażywny człowiek kołysał się na wysokości dwustu metrów nad ziemią, stojąc na końcu deski, wysuniętej z małego otworu kwadratowego, wydrążonego w ogromnym cyferblacie kościelnego zegara. Był to dzwonnik kościelny, John Pohlton.

Obserwacja nieznanych ludzi na ulicy jest pewnego rodzaju sztuką, która wymaga nietylko długoletniego doświadczenia, lecz także pewnych zdolności. Przedewszystkiem potrzebna jest zarówno szybka orjentacja w sytuacji, jak i błyskawiczna decyzja.

Na tych zdrajców własnej ojczyzny czekała już za granicą sowiecka orkiestra, kwiaty i tłumy oficjeli na czerwonym dywanie. Marzenia o szczęśliwym życiu w „ojczyźnie międzynarodowego proletariatu” przecięły jednak policyjne kule.

Że istnieje potrzeba wpojenia jak najszerszym masom obowiązku poszanowania przepisów, regulujących ruch na drogach publicznych, jest to rzecz powszechnie wiadoma. Z uznaniem też powitać należy fakt powstania w Warszawie „Towarzystwa Propagandy Bezpieczeństwa Ruchu", inicjatorem Towarzystwa Jest p. Wł. Herlain, na prezesa wybrano gen. Żeligowskiego, vice-prezesami są pp. dyrektor Nesterowicz i wojewoda Jaroszewicz, w skład zarządu, jako kierownicy sekcyj, weszli pp.: inż. Morsztyn, dyr. Lelewel, mec. Sznarbachowski i nadkomisarz Fuchs.

Ciemna noc bezksiężycowa. Okna mknącego pociągu rzucają na obie strony toru kolejowego smutne, zda się, blaski światła. Głośny stuk kół o szyny i stalowy grzmot pędzącej lokomotywy rozdzierają niemiłosiernie ciszę nocy.