Aktualności - Historia i Tradycja

Obchodzone corocznie 11 listopada Święto Niepodległości jest od kilkudziesięciu lat najdonioślejszym świętem państwowym w naszym kraju. Rzeczą znamienną dla podkreślenia symbolicznego znaczenia tej daty jest jej szczególny wymiar w aspekcie znaczenia słowa „Niepodległa”. Dla nas, Polaków, jest początkiem ostatecznej rozgrywki o byt niepodległy.

W tym roku obchody 102. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości będą znacząco się różniły od ubiegłorocznego świętowania 11 listopada. Z powodu pandemii tegoroczne Święto Niepodległości będzie miało inny, ale równie wyjątkowy charakter. Na ten szczególny czas, Biuro Edukacji Historycznej – Muzeum Policji Komendy Głównej Policji przygotowało wystawę zatytułowaną „Rzeczpospolita Niepodległa 1918-2020”. W ten sposób Komenda Główna Policji włącza się w obchody Narodowego Święta Niepodległości.

„Wielki naród, utraciwszy niepodległość, nie odzyska jej nigdy z czyjejś łaski, a bez swego ofiarnego wysiłku. Niepodległość zbyt cennym jest skarbem, aby się dostała narodowi darmo. O nie! – niepodległość darmo nie przychodzi – o wyzwolenie narodu trzeba krwawo walczyć, aż się je wywalczy zwycięsko. (Na Posterunku nr 46/1927)

Wydarzeniami z jego życia można obdzielić kilku ludzi. Tadeusz Stefan Krasnodębski jest jednym z najstarszych przedwojennych policjantów. W czasie okupacji był żołnierzem Armii Krajowej. Pracę w Policji Polskiej podjął na rozkaz przełożonych i wykorzystywał ją dla dobra podziemia. Po wojnie spotkały go za to szykany i represje.

Wiosną 1943 r. w Warszawie w konspiracyjnych strukturach Armii Krajowej działał por. Jan Piwnik „Ponury”, którego dotychczasowe losy – mimo niespełna 31 lat życia – mogłyby posłużyć za kanwę arcyciekawego filmu akcji. Piwnik to przedwojenny artylerzysta, oficer Policji Państwowej, ochroniarz polskich premierów, uciekinier z internowania na Węgrzech, żołnierz Polskich Sił Zbrojnych, szkolony na Wyspach Brytyjskich Cichociemny – Spadochroniarz Armii Krajowej, szef II Odcinka „Wachlarza” oraz dowódca jednej z najsłynniejszych akcji polskiego podziemia, jaką było rozbicie więzienia w Pińsku.

Pewnego dnia późnym wieczorem nieznani sprawcy włamali się do jednego z największych składów futer w mieście P „unosząc ze sobą lup w postaci kilkudziesięciu różnych wyprawionych i cennych skór, ogólnej wartości 10 000 zł.

Dziś na terenie dawnego obozu koncentracyjnego w Płaszowie, pod obeliskiem upamiętniającym ok. 40 tzw. granatowych policjantów – żołnierzy ZWZ/AK i funkcjonariuszy PKB, rozstrzelanych przez Niemców na przełomie lat 1943-44, złożono wieńce i zapalono znicze.

Pod koniec 2004 roku Instytut Yad Vashem przyznał pośmiertnie Bronisławowi Marchlewiczowi, kierownikowi komisariatu Policji Polskiej GG w Otwocku w latach 1939–1944, tytuł „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”. To najwyższe izraelskie odznaczenie cywilne nadawane jest osobom, które bezinteresownie, z narażeniem własnego ̋życia, ratowały żydów podczas II wojny Światowej.

– Co się z nim stało? Stało się, że go nie ma – Jan Szelc nie kryje wzruszenia, wspominając swojego ojca. – Nie ma go, bo był policjantem, i to wystarczyło. We wrześniu 1939 r. już od dawna w policji nie służył, a jednak szukali go i zabrali.

W nocy z 22 na 23 marca 1935 r. do domu pewnej włościanki kolonii P. wtargnęło kliku uzbrojonych zamaskowanych bandytów, którzy, sterroryzowawszy samotne kobiety i postrzeliwszy nieletnią córką napadniętej, usiłującą zbiec z plądrowanego domu, zrabowali kilkaset złotych, kilkanaście rubli w złocie i garderobę, po czym zbiegli w niewiadomym kierunku.