Aktualności - Historia i Tradycja

W Warszawie w nocy z 16 na 17 maja 1925 r. włamano się do mieszkania nuncjusza apostolskiego monsignore Lauri. Złodziej, po wybiciu szyby okiennej, dostał się do środka i splądrował mieszkanie. Niewiele jednak musiał z niego wynieść, skoro watykański duchowny oszacował swoje straty jedynie na 50 zł.

Historia niepodległej Rzeczpospolitej to historia tysięcy funkcjonariuszy, którzy od początku jej niepodległości strzegą granic naszego kraju. I choć zmienia się specyfika ich pracy, niezmienne pozostają zaangażowanie i profesjonalizm strażników, którzy każdego dnia z oddaniem pełnią służbę dbając o nasze bezpieczeństwo. 30 lat temu ustawą z dnia 12 października 1990 r. do ochrony granicy państwowej na lądzie i na morzu oraz kontroli ruchu granicznego została powołana do życia Straż Graniczna. Jej funkcjonowanie rozpoczęło się 16 maja 1991 wraz z rozformowaniem Wojsk Ochrony Pogranicza (WOP).

Dziś prezentujemy uzupełnioną biografię patrona garnizonu wielkopolskiego. Poniższy tekst został opracowany przez jego rodzinę i dzięki niemu poznajemy dotychczas nieznane fakty z życia bohatera.

Już w 1920 r., prawdopodobnie z inspiracji Komendy Głównej Policji Państwowej (PP), zwrócono uwagę na znaczenie sportu dla sprawności fizycznej funkcjonariuszy. Na łamach zawodowego periodyku „Na posterunku” zachęcano funkcjonariuszy do uprawiania ćwiczeń i podkreślano znaczenie sportu dla zdrowia oraz kondycji fizycznej.

Nałogowy alkoholik, który w pijackim amoku strzelał, nie zastanawiając się, co robi. Zamordował dwóch policjantów, wielokrotnie wdawał się w regularne strzelaniny z policją. I to wszystko w ciągu kilku miesięcy. Gdy go ujęto i stracono, miał tylko dwadzieścia pięć lat. Był jednym z najbardziej znanych przestępców okresu międzywojennego. Jego bandyckimi wyczynami, policyjnymi poszukiwaniami, a wreszcie procesem sądowym interesowała się cała Polska. Tymczasem postać to nie tylko okrutna, ale i tragiczna. Modelowy wręcz przykład, jak straszne dzieciństwo niszczy psychikę, tworząc z młodego człowieka pozbawionego skrupułów mordercę.

To była jedna z najbardziej spektakularnych operacji przeprowadzonych przez oddział bojowy kontrwywiadu Armii Krajowej. Odbyła się w samym centrum Warszawy, w lokalu chętnie odwiedzanym przez Niemców. 8 października 1943 roku w barze „Za Kotarą” wykonano wyrok na Józefie Staszauerze, oficerze działającym w strukturach Komendy Głównej AK, który okazał się szpiclem gestapo.

Chociaż przyjęło się, że Narodowe Święto Niepodległości jest obchodzone 11 listopada, to moment faktycznego odzyskania przez nasze państwo niepodległości przypada na dzień 7 października 1918 r. Tego dnia, po 123 lata niewoli, w „Monitorze Polskim” została opublikowana Deklaracja Niepodległości Polski. Co zatem stało się 7 października i która data – 11 listopada czy właśnie 7 października – jest bliższa odzyskaniu przez Polskę Niepodległości?

W niecały miesiąc po pierwszej akcji kompanii „Agat” jaką była likwidacja Franza Bürkla (7 września 1943 roku), na celowniku jej żołnierzy mieli się znaleźć volksdeutsch SS-Rottenführer Alfred Milke oraz jego konfidentka i jednocześnie kochanka Irena Lis. Zamach na parę agentów zaplanowano na 5 października 1943 roku.

Od pierwszego dnia sowieckiej agresji na Polskę rozpoczęło się bestialskie swym charakterze polowanie na żołnierzy i funkcjonariuszy innych służb mundurowych II RP, w którym uczestniczyły watahy Ukraińców lub oddziały Armii Czerwonej. Niektórzy z tych, którzy decydowali się poddać, szczególnie ci, którzy byli świadkami bolszewickiego bestialstwa z lat 1919–1920, nierzadko zrywali pagony, obawiając się nieobliczalnego postępowania ludzi, w których ręce się oddawali. Wielu jednak, pomimo obaw, zostawiało je, argumentując zdecydowanie: „honoru nie oddam”. Zdecydowanie takie postępowanie wynikało z głębokiego i świadomego patriotyzmu, dochowaniem wierności przysiędze żołnierskiej czy policyjnej, pomimo świadomości zagrożeń, przez co było bohaterstwem najwyższej próby.

Urodził się 5 października 1892 r. w Lińsku, w ówczesnym zaborzepruskim (obecnie województwo kujawsko-pomorskie). Na początku 1918 r. wstąpił ochotniczo do Błękitnej Armii gen. Józefa Hallera we Francji, gdzie został przydzielony do I Pułku Artylerii Polowej. Armia Polska we Francji powstała 4 czerwca 1917 r., dekretem prezydenta Francji Raymonda Poincare, w 1919 r. liczyła 70 tys. żołnierzy.