Aktualności - Historia i Tradycja

Losy oficerów i żołnierzy Wojska Polskiego, którzy 17 IX znaleźli się na wschodnich terenach Rzeczypospolitej, były tragiczne. Wzięci do niewoli bądź podstępnie aresztowani, zostali skierowani do sowieckich obozów jenieckich, mimo że wojna formalnie nie była wypowiedziana. Organa NKWD traktowały polskich jeńców według własnych ustaleń, nie przestrzegając wcale obowiązujących konwencji międzynarodowych. Przede wszystkim komendę i administrację obozu oraz ich straż objęła osławiona służba bezpieczeństwa NKWD, a nie oddziały wojskowe.

Przypadek Władysława Cieśli z Żołyni i dwóch innych odznaczonych przez Yad Vashem policjantów, Wacława Nowińskiego z Warszawy i Bronisława Marchlewicza z Otwocka, każe zrewidować stereotyp o "granatowej policji", w której oprócz kolaborantów było też wielu takich jak oni bohaterów.

Policyjne jednostki wodne utworzono w miejsce Straży Rzecznej. Jej komisariaty podlegały okręgowym komendom policji, a obejmowały swym nadzorem określone odcinki drogi wodnej. Działalnością swą jednostki te nie ograniczały się wyłącznie do samego koryta rzeki, ale obejmowały również pas nadbrzeżny, przystanie i porty. Zadania tych sił były nieco szersze niż pozostałych jednostek: oprócz pilnowania ogólnego porządku musiały m. in. nadzorować stan sanitarny wybrzeży, kontrolować przestrzeganie przepisów o ochronie rybołówstwa, czuwać nad miejscami objętymi zakazem kąpieli i pojenia zwierząt, ścigać przemytników, ochraniać rozbite statki, utrzymywać porządek w portach oraz zajmować się ogólnym ratownictwem.

Przed wojną był kierownikiem komisariatu, w czasie okupacji granatowym policjantem. Komuniści próbowali zrobić z niego faszystowskiego oprawcę. Życie uratowały mu świadectwa tych, których ocalił od Zagłady…

W nocy z 15/16 lutego 1941 r. dokonano pierwszego zrzutu żołnierzy cichociemnych na teren okupowanej Polski. Na teren naszego kraju desantowano wówczas mjr Stanisława Krzymowolskiego ps. "Kostka", rtm. Józefa Zabielskiego ps. Żbik oraz kurier bombardier Czesława Raczkowskiego ps. "Włodek". Łącznie w szkoleniu dla cichociemnych wzięło udział 2413 żołnierzy, z których 605 ukończyło kursy, a do kraju przerzucono 316 żołnierzy i 28 kurierów. Wszyscy byli ochotnikami. Wśród nich było 9 funkcjonariuszy Policji Państwowej. Do zadań cichociemnych należało wzmocnienie działań ZWZ, a później AK, takich jak dywersja, sabotaż, wywiad. Wykonano łącznie 868 lotów w czterech sezonach operacyjnych. Ostatniego zrzutu dokonano w nocy z 26 na 27 grudnia 1944 r.

14 lutego 1942 r. gen. Władysław Sikorski, Naczelny Wódz wydał rozkaz o przekształceniu Związku Walki Zbrojnej w Armię Krajową. Formacja ta została powołana dla scalenia konspiracyjnych oddziałów i podporządkowania ich rządowi londyńskiemu. AK jest uważana za najlepiej zorganizwaną organizację konspiracyjną z okresu II Wojny Światowej. W świadomości społecznej skrót ten jest także symbolem polskiego ruchu oporu przeciwko okupacji niemieckiej. Przypominamy naszym czytelnikom o tej ważnej rocznicy i zachęcamy do pogłębiania wiedzy na temat historii Armii Krajowej.

Dziś mija 31 lat od śmierci Józefa Laski, funkcjonariusza Policji Państwowej II Rzeczypospolitej, który w okresie okupacji niemieckiej był funkcjonariuszem powołanej przez Niemców Policji Polskiej Generalnego Gubernatorstwa, pełniąc funkcję komendanta posterunku Policji Polskiej GG w Bobowej. Józef Laska był jednocześnie żołnierzem struktur konspiracyjnych, ps. „Orlicz”, który położył szczególne zasługi na rzecz Polskiego Państwa Podziemnego.

Dziś w siedzibie naszego biura odbyło się kolejne seminarium naukowe organizowane przez Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji. Tematem debaty była refleksja o „mobilnym stanowisku daktyloskopijnym dla Projektu HITNET a system AFIS". Dla nas jest szczególnie cenne, że BEH-MP staje się również agorą wymiany myśli naukowej niezbędnej do pracy nowoczesnego policjanta. Mamy nadzieję, że biuro stwarza przyjazną atmosferę do wartościowej debaty naukowej zarówno dla prelegentów, jak i słuchaczy a podobne seminaria wejdą na stałe do naszego kalendarza pracy.

11 lutego 1942 r. podharcmistrz Maciej Aleksy Dawidowski "Alek" dokonał najbardziej znanej akcji tzw. małego sabotażu, usuwając z pomnika Mikołaja Kopernika na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie tablicę z napisem "Dem grossen Astronomen". Został za ten czyn uhonorowany pseudonimem "Kopernicki". Do dziś akcja „Kopernik” jest sztandarowym przykładem działania polskiego podziemia niepodległościowego.

10 lutego 2020 r. przypada 80. rocznica pierwszej, z czterech masowych wywózek obywateli polskich na Wschód, przeprowadzonych przez władze sowieckie. Data ta jest zatem jedynie symbolicznym przypomnieniem faktu represji stosowaniach przez władze ZSRR wobec Polaków.