Aktualności - Historia i Tradycja

Początkowo nie funkcjonowało nic, co można by określić jednolitym umundurowaniem dla funkcjonariuszy Policji Państwowej. Była to jedna z pozostałości po organizacji służb bezpieczeństwa w poszczególnych zaborach. Noszono mundury Wojska Polskiego, armii państw zaborczych a nawet przerabiane ubrania cywilne. Aby nie było to przyczyną nadużyć, zalecano m.in. odpruwanie z mundurów wojskowych dystynkcji i noszenie na lewym ramieniu białej opaski z literami P.P. albo przyszywanie dystynkcji policyjnych, wykonanych własnym kosztem

W roku 1935 policja brytyjska chwaliła się swoim najwyższym na świecie „Bobby’m”. Posterunkowy Clements mierzył od stóp do głów 203 cm. Kiedy jednak rozejrzano się po rodzimych posterunkach i komisariatach, okazało się, że wcale nie jesteśmy gorsi od Anglosasów. A nawet przewyższamy ich o całe… 5 cm

Tuż przy moście Kierbedzia w Warszawie, po stronie praskiej, stoi, otoczony dokoła ogródkiem, mały, niepozorny domek. Naprzeciw niego, przy wiślanym brzegu, znajduje się biało malowana przystań na krypie. Na przystani widzimy policjantów. Ubrani są w jasne płócienne mundury z wyhaftowanemi kotwicami na rękawach. Na głowach mają czapki z białemi pokrowcami. Jest to siedziba Komisarjatu Rzecznego P. P.

Dnia 3 lipca wyprawa, złożona z 10 Polaków, wyruszyła z Warszawy na Kaukaz

Z ogromną przyjemnością informujemy, że trzy zespoły biorące udział w tegorocznej edycji konkursu „Policjanci w służbie historii”, które prezentowały sylwetki przedwojennych funkcjonariuszy Policji Państwowej, a członków Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa czyli Policji Polskiego Państwa Podziemnego z lat okupacji, zostały laureatami V edycji Ogólnopolskiego Konkursu „Policjanci w służbie historii”.

W związku z przypadającym w tym roku jubileuszem 90. rocznicy powstania Lotnictwa Policyjnego, Biuro Edukacji Historycznej - Muzeum Policji KGP w ramach zadań realizowanych 2021 roku organizuje konkurs modelarski poświęcony lotnictwu policyjnemu

Skomplikowana sytuacja społeczno-polityczna na przełomie 1918 i 1919 roku spowodowała, że władze zdecydowały się na rozwiązanie problemu stworzenia organizacji bezpieczeństwa publicznego w sposób długofalowy. Konfrontacja dwóch koncepcji czyli formacji o charakterze samorządowym czy formacji o charakterze ogólnopaństwowym ostatecznie doprowadziła do zwycięstwa tej ostatniej.

Udział Policji Państwowej w realizacji polityki penitencjarnej pomijano w dotychczasowej literaturze kryminologicznej i penitencjarnej przede wszystkim dlatego, że działania policji miały charakter subsydiarny, a badania dotyczyły głównie stanu prawnego, a nie jego praktycznej realizacji. Uwagi te dotyczą prac poświęconych przedwojennej polityce karnej i Straży Więziennej, ponieważ w pracach poświęconych Policji Państwowej problem ten został zarysowany jedynie w jednym opracowaniu.