Aktualności - Historia i Tradycja

Każdy naród, każde państwo - tak jak każda większa lub mniejsza grupa społeczna - ma w swojej historii wydarzenia wpływające nie tylko na kierunek jego rozwoju, ale niekiedy nawet na pozostanie lub zniknięcie z areny dziejów.

We wspomnianym na wstępie artykuliku p.t. „Pies towarzysz" podałem kilka wypadków skutecznego użycia psa przez st. post. Z. z komisariatu w P. Reasumując teraz wyniki osiągnięte przez cały zespół szeregowych, nie mogę pominąć milczeniem dalszych wyników, jakie miał w służbie pies st. post. Z.

St. post. M. z posterunku w K., pow. R., ma psa-towarzysza, którego wabi „Rex”. W dniu 10 kwietnia 1937 r. st. post. M. o godz. 4 wkroczył do zagrody niejakiego Andrzeja Sz. we wsi T., celem ujęcia go, jako poszukiwanego za dokonanie szeregu kradzieży. Ten, widząc zbliżającego się policjanta, ukrył się na strychu, skąd po zrobieniu sobie dziury w strzesze, skoczył na ziemię i począł uciekać. St. post. M. puścił za uciekającym psa, który dogoniwszy Andrzeja Sz., chwycił go za ubranie i przytrzymał do przybycia policjanta.

St. post. S. z posterunku w F., pow. S., ma psa towarzysza od 1932 r. Wabi go „Czok”. Z poważniejszych wypadków użycia tego psa w służbie zanotowałem następujące: W dniu 24 sierpnia 1933 r. st. post. S. był z psem w służbie patrolowej. O godz. 23 prze-chodził przez wieś G., gdzie spotkał grupę hałasujących i zakłócających spokój nocny młodych ludzi. Wszyscy na widok policjanta rozbiegli się. Przy pomocy psa st. post. S. zatrzymał jednego z nich, niejakiego J. W chwili, gdy st. post. S. ujął J. za kołnierz, aby doprowadzić go do sołtysa, J. chwycił policjanta za rękę, usiłując się wyrwać. Pies samorzutnie zareagował, chwytając zębami rękę J., tak że uniemożliwił mu stawianie czynnego oporu. Przy pomocy psa st. post. S. spełnił swe zadanie.

Komendant posterunku w Ż., st. post. P. nabył i wychował sobie psa - owczarka niemieckiego, którego nazwał „Delfin”. Pies ten ma obecnie dwa lata, a już od roku zaczął dawać wyniki w służbie.

Przod. H., komendant posterunku w R., ma psa, który wabi się „Rex“. Na terenie tego posterunku mieszka zawodowy złodziej Piotr I„ który został zasądzony na karę 2-ch lat aresztu. Gdy I. otrzymał wezwanie sądu, aby się zgłosił do odbycia kary, zaczął się ukrywać w lasach.

Post. R. z posterunku w B., powiatu S., posiada od roku psa owczarka wabiącego się .Fiks”. Post. R. szkoli swego towarzysza w służbie i miał już z nim dwa wyniki.

Od Redakcji. Dziś przypominamy naszym czytelnikom wywiad z Pawłem Wawrzeckim, aktorem który odgrywał postać Wiesława Gabriela, komenda posterunku na warszawskim Dworcu Centralnym w telenoweli „Złotopolscy”. Rozmowa ukazała się na łamach „Gazety Policyjnej” w 2000 roku. Dociekliwi czytelnicy postawią sobie pytanie dlaczego strona poświęcona historii policji publikuje tego typu tekst. Sens tego działania jest wielopłaszczyznowy, co poniżej staramy się Państwu pokazać. Dzisiejsza publikacji jest pierwszą z cyklu wywiadów udzielonych prasie policyjnej przez aktorów grających funkcjonariuszy.