Aktualności - Historia i Tradycja

Ponad dziewięć dekad temu policyjni lotnicy po raz pierwszy wzbili się w powietrze. Byli pionierami i elitą ówczesnej Policji Państwowej. Nie inaczej jest też dzisiaj – aby zasiąść za sterami policyjnego S-70i Black Hawka albo Bella-407GXi trzeba być profesjonalistą w każdym calu. O tym, jak wyglądała i jak wygląda służba w policyjnym lotnictwie, opowiada wystawa prezentowana aktualnie w holu głównym Komendy Wojewódzkiej Policji we Wrocławiu.

Niezwykle cenny jest czas policjanta, nie tylko indywidualnie, ale i społecznie. Nawet gdy policjant, jakby odpoczywając — spaceruje po ulicy, ma on wpływ na otoczenie. Szoferzy, motocykliści, dorożkarze i cykliści jadą wolniej, nie „skracając” drogi na zakrętach, dają sygnały, objeżdżają uważnie wysepki, zwalniają bieg na skrzyżowaniu ulic, zatrzymują się w miejscach wskazanych w obowiązujących rozporządzeniach. Wózki ręczne umykają gdzieś daleko, handlarze przestają hałasować, nie jeżdżą po szynach tramwajowych, nie zatrzymują się pośrodku jezdni lub koło przystanku tramwajowego czy autobusowego, ani też na skrzyżowaniu ulic. Sklepy zamykają swe podwoje punktualnie o godzinie 19-ej, przechodnie nie przebiegają ulic przed autami, lubownicy psów zaopatrują swe miłe zwierzęta w kagańce i trzymają je na smyczy.

Wśród zmian prawodawczych ostatniego okresu, dotyczących bezpośrednio policji państwowej, jedno z pierwszych miejsc pod względem zainteresowania się nią ogółu policyjnego zajmuje t. zw. „strawne". Jest to zupełnie zrozumiałe, skoro zważymy, że strawne z jednej strony dotyka najżywotniejszej kwestji bytu policjanta — uposażenia, z drugiej zaś nowość ta, przynajmniej na pierwszy rzut oka, wydaje się dość skomplikowana i wywołuje różnorodne wątpliwości co do jej praktycznego zastosowania.

W mieście, którego nie nazwę, na ulicy Horodniczańskiej Nr. 27 stoi dom jednopiętrowy, którego fasada przypomina biblijnego nędzarza pokrytego brzydkiemi wrzodami. Gdyby minister spraw wewnętrznych zobaczył ten dom, jego zamiłowanie do porządku doznałoby śmiertelnej obrazy. Ale minister nie był jeszcze (niestety) w tem mieście i nie słyszał nigdy o ulicy Horodniczańskiej, a tem bardziej o domu Nr. 27! W tym domu na pierwszem piętrze zamieszkał w pokoju z balkonem Izydor Kępka, krawiec, człowiek zewszechmiar godny, choć jego arcydzieła marynarkowe rzadko pasowały do ramion i kieszeni jego klientów.

Przy rewizji wogóle czy rewizji osobistej w szczególności uwaga przeprowadzającego rewizje jest zazwyczaj skierowana na zgóry przewidywany przedmiot czy ślad. Jest to o tyle niebezpieczne, że niekoniecznie dowód przestępstwa może się ujawnić w postaci zgóry przewidywanej.

Dyżurny komisariatu w K. zameldował mi, że otrzymał telefoniczne zawiadomienie o włamaniu do kasy urzędu państwowego i rozpruciu kasy, z której zabrano kwotę około 4.000 zł oraz złoty zegarek wartości 500 zł.