Aktualności - Historia i Tradycja

Święta Bożego Narodzenia od razu zmieniały dotychczasowy pobożny i skupiony nastrój życia domowego.

Tajny Detektyw” pojawił się na rynku prasowym 24 stycznia 1931roku i z miejsca wzbudził ogromną sensację. Dziś byśmy powiedzieli, że był tabloidem, jednym z pierwszych w Polsce, i do tego z górnej półki.

Rozkazy to nie tylko forma dowodzenia czy zarządzania zespołami ludzkimi, to również doskonały materiał historiograficzny dla ludzi zajmujących się przeszłością poszczególnych formacji. Wydawane zarządzenia są bowiem autentycznymi świadectwami minionej epoki, dokumentami zawierającymi opisy zdarzeń i reakcje odpowiednich służb na te zdarzenia.

Zbierając materiały do artykułu z okazji 55. rocznicy śmierci dziadka mojej żony śp. inspektora Wiktora Gustawa Ludwikowskiego, który po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wraz z innymi osobami budował od podstaw struktury polskiej policji, natrafiłem na interesujące materiały historyczne dotyczący jego dwóch braci, którzy w okresie międzywojennym również służyli w Policji Państwowej. Bracia niestety mieli mniej szczęścia niż dziadek, który po aresztowaniu przez Gestapo i kilkumiesięcznym pobycie w więzieniu został wywieziony na roboty przymusowe do Rzeszy i tam przeżył wojnę. Z jego braćmi los obszedł się okrutnie. Obydwaj, podobnie jak ponad sześć tysięcy funkcjonariuszy PP, po wkroczeniu Armii Czerwonej na tereny Rzeczypospolitej zostali aresztowani przez NKWD. Trafili do więzień i łagrów sowieckich i tam zostali zamordowani.

W Policji Państwowej służyli przedstawiciele różnych wyznań, jednak wiarą dominującą, tak jak w całym kraju, był katolicyzm. Szczególnie uroczyście obchodzono więc w korpusie święta Bożego Narodzenia i Wielkanoc. One najmocniej integrowały policyjne środowisko.

Paragraf 110 Instrukcji służby śledczej Policji Państwowej z roku1920, dotyczący m.in. psów policyjnych, dzielił wszystkie szczekające czworonogi na pięć kategorii: A – psy policyjne etatowe, B – psy policyjne lokalne, C – psy policyjne „towarzysze”, D – psy prywatne „policyjne” oraz E – psy prywatne „towarzysze”.

3 września 1940 r. Stefan Zawadzki skończyłby 34 lata. Miał żonę i małą córeczkę. I siedem lat służby w Policji Państwowej, które stały się dla niego wyrokiem śmierci. Bo władza radziecka pozbywała się wrogów.

Dnia 11 września 1930 po północy zostałem wezwany do Smolnicy, koło Krościenka w powiecie dobromilskim, celem udzielenia pomocy lekarskiej tam zamieszkałej, rzekomo ciężko pobitej Rozalji Zewko.

Tradycja w znaczeniu przywiązania do narodu i jego dziejów wywołuje wiele skojarzeń historycznych. Szczególnie w odniesieniu do wydarzeń z przeszłości budzi ona reakcje emocjonalne i intelektualne. W Polsce pielęgnowanie tradycji było bardzo mocno zakorzenione w społeczeństwie i wywierało znaczny wpływ na życie Polaków, determinując ich poczynania, wyznaczając cele czy określając wartości. Każde pokolenie w sposób bardziej lub mniej świadomy było związane z przeszłością i – co szczególnie istotne – było kształtowane przez jej dziedzictwo. W tym kontekście istotną rolę pełniła w okresie międzywojennym polska tradycja świąt Bożego Narodzenia, która w sposób szczególny jednoczyła społeczeństwo.