Aktualności - Historia i Tradycja

29 listopada 1930 r. w Warszawie, w gmachu Komendy Głównej PP (przy ul. Nowy Świat 67), minister spraw wewnętrznych, gen. bryg. Felicjan Sławoj Składkowski dokonał uroczystego otwarcia pierwszego w Polsce Muzeum Policji Państwowej. Dziś, w 90. rocznicę tego historycznego wydarzenia, zamieszczamy okolicznościowy artykuł autorstwa nadkomisarza Bolesława Kusińskiego z Komendy Głównej PP, który ukazał się wówczas w tygodniku „Na Posterunku”.

Nim ustawą z dnia 24 lipca 1919 r. powołano do życia Policję Państwową jako państwową organizację służby bezpieczeństwa, kraj się odradzał i organizował. Z uwagi na podział rozbiorowy państwo unifikowało struktury. Czas powojenny i zamęt organizacyjny dawał przestrzeń do licznych przestępstw. Z uwagi na brak jednolitej formacji konieczne było zorganizowanie lokalnych organizacji bezpieczeństwa by zapewnić ład społeczny. Przypominamy dziś historię naszych organów bezpieczeństwa z wyjątkowego momentu tworzenia się w porozbiorowej Polsce struktur administracyjnych. Krótki, wyjątkowy w dziejach moment scalania polskiego państwa jest szczególny bowiem wówczas tworzyły się podwaliny pod najważniejsze dla niego instytucje.

Policja Państwowa powołana w lipcu 1919 roku, na skutek wielu różnych czynników zdominowała w ostatnim dziesięcioleciu policyjną publicystykę i historiografię. W rezultacie jest ona uznawana za formację dającą początek polskiej policji. Prawda historyczna jest jednak bardziej złożona, o czym zaświadcza nieco zapomniana działalność dwóch pierwszych w pełni legalnych formacji policyjnych niepodległego państwa - Milicji Ludowej i Policji Komunalnej.

Konflikt, który rozpoczął się w połowie 1914 roku przyniósł Polakom, oprócz wielu nadziei związanych z ich bytem narodowym, również wiele zagrożeń charakterystycznych dla stanu wojny, a spotęgowanych położeniem geograficznym i traktowaniem ziem polskich przez zaborców (okupantów) jako bazy surowcowej - szczególnie w końcowym etapie wojny. Zagrożenia te spowodowały odruch obronny społeczeństwa, które w sposób spontaniczny - niemal od pierwszych dni wojny - wyłoniło różnego rodzaju reprezentacje i tworzyło organizacje mające bronić jego interesów.

Ten krzyż pojawił się znowu w III Rzeczypospolitej (ustawa o orderach i odznaczeniach z 16 października 1992 r.) wśród odznaczeń przyznawanych przez głowę państwa. Ale jego pierwowzór jest dziś dużą rzadkością.