Aktualności - Historia i Tradycja

O tym, że nasi starsi koledzy z Policji Państwowej nie samą służbą żyli, świadczą najlepiej łamy przedwojennej prasy. Zwłaszcza tej branżowej, odnotowującej wydarzenia z życia korpusu. Wśród nich nie brakuje informacji o galowych balach oficerskich i innych wieczorkach tańcujących, organizowanych przy różnych okazjach.

Najstarszy wiekiem był starszy posterunkowy Policji Państwowej Feliks Kuć. Miał 48 lat. Drugim w kolejności był post. Wiktor Śnieżek. Przeżył 42 lata. Najmłodszy, ich przełożony - komendant Posterunku Policji Państwowej w Sarnakach (dziś gmina w powiecie łosickim, województwo mazowieckie, na obrzeżach podlaskiego i lubelskiego), przodownik PP Michał Adamczyk, żył 37 lat.

Kazimierz Grabowski, rocznik 1913, torunianin, pochodzenie inteligenckie. Mimo podeszłego wieku pan Kazimierz zachował szczupłą „oficerską” sylwetkę. Uśmiech na twarzy znamionuje pogodę ducha, a jasno i precyzyjnie wypowiadane myśli - dobrą pamięć i trzeźwość umysłu.

Likwidując bandę złodziei mieszkaniowych, w czasie rewizji znalazłem u pasera większą ilość skradzionych przedmiotów oraz 4 gołębie zamknięte pod piecem. Z wyglądu i ilości zakwestionowanych przedmiotów nabrałem przekonania, że pochodzą one z kilkunastu kradzieży. Na skutek rozesłanych pism do sąsiednich posterunków zgłosiło się kilku pokrzywdzonych, którzy rozpoznali tylko nieznaczną część zakwestionowanych przedmiotów, jednak większość przedmiotów nie została rozpoznana, a między nimi i owe 4 gołębie.

Ojciec mój, Marek Hussak, byt policjantem na Wschodnich Kresach Rzeczypospolitej. Jako starszy posterunkowy pełni! służbę w gminie Bogdanówka, pow. Skałat, woj. tarnopolskie. Był to powiat przylegający do granicznej rzeki Zbrucz, rejon trudny i niespokojny. W całym powiecie było 74 policjantów. Posterunek w Bogdanówce liczył ich pięciu na sześć wsi.

12 stycznia 2021 roku mnie 56. rocznica śmierci inspektora Policji Województwa Śląskiego dr Adama Kocura - Głównego Komendanta Policji Województwa Śląskiego w latach 1926-1928. 21 stycznia 2019 roku w ramach obchodów 100-lecia utworzenia Policji Państwowej 1919-2019 w Komendzie Wojewódzkiej Policji w Katowicach odbyła się uroczysta zbiórka, podczas której Patronem Komendy Wojewódzkiej Policji w Katowicach został Śp. insp. PWŚl. dr Adam Kocur.

Każdy naród, każde państwo - tak jak każda większa lub mniejsza grupa społeczna - ma w swojej historii wydarzenia wpływające nie tylko na kierunek jego rozwoju, ale niekiedy nawet na pozostanie lub zniknięcie z areny dziejów.

We wspomnianym na wstępie artykuliku p.t. „Pies towarzysz" podałem kilka wypadków skutecznego użycia psa przez st. post. Z. z komisariatu w P. Reasumując teraz wyniki osiągnięte przez cały zespół szeregowych, nie mogę pominąć milczeniem dalszych wyników, jakie miał w służbie pies st. post. Z.

St. post. M. z posterunku w K., pow. R., ma psa-towarzysza, którego wabi „Rex”. W dniu 10 kwietnia 1937 r. st. post. M. o godz. 4 wkroczył do zagrody niejakiego Andrzeja Sz. we wsi T., celem ujęcia go, jako poszukiwanego za dokonanie szeregu kradzieży. Ten, widząc zbliżającego się policjanta, ukrył się na strychu, skąd po zrobieniu sobie dziury w strzesze, skoczył na ziemię i począł uciekać. St. post. M. puścił za uciekającym psa, który dogoniwszy Andrzeja Sz., chwycił go za ubranie i przytrzymał do przybycia policjanta.

St. post. S. z posterunku w F., pow. S., ma psa towarzysza od 1932 r. Wabi go „Czok”. Z poważniejszych wypadków użycia tego psa w służbie zanotowałem następujące: W dniu 24 sierpnia 1933 r. st. post. S. był z psem w służbie patrolowej. O godz. 23 prze-chodził przez wieś G., gdzie spotkał grupę hałasujących i zakłócających spokój nocny młodych ludzi. Wszyscy na widok policjanta rozbiegli się. Przy pomocy psa st. post. S. zatrzymał jednego z nich, niejakiego J. W chwili, gdy st. post. S. ujął J. za kołnierz, aby doprowadzić go do sołtysa, J. chwycił policjanta za rękę, usiłując się wyrwać. Pies samorzutnie zareagował, chwytając zębami rękę J., tak że uniemożliwił mu stawianie czynnego oporu. Przy pomocy psa st. post. S. spełnił swe zadanie.