Aktualności - Historia i Tradycja

– Co się z nim stało? Stało się, że go nie ma – Jan Szelc nie kryje wzruszenia, wspominając swojego ojca. – Nie ma go, bo był policjantem, i to wystarczyło. We wrześniu 1939 r. już od dawna w policji nie służył, a jednak szukali go i zabrali.

W nocy z 22 na 23 marca 1935 r. do domu pewnej włościanki kolonii P. wtargnęło kliku uzbrojonych zamaskowanych bandytów, którzy, sterroryzowawszy samotne kobiety i postrzeliwszy nieletnią córką napadniętej, usiłującą zbiec z plądrowanego domu, zrabowali kilkaset złotych, kilkanaście rubli w złocie i garderobę, po czym zbiegli w niewiadomym kierunku.

W piątek, przed 1 listopada br., Komendant Główny Policji gen. insp. Jarosław Szymczyk wraz z zastępcami nadinsp. Dariuszem Augustyniakiem i nadinsp. Kamilem Brachą w imieniu kierownictwa polskiej Policji, wszystkich policjantów i pracowników Policji złożyli kwiaty i zapalili znicze przed obeliskiem „Poległym Policjantom - Rzeczpospolita Polska” oraz przed Tablicą Pamięci w siedzibie KGP. W piątek znicze zapłonęły także na wojskowych Powązkach, gdzie w Alei Zasłużonych spoczywają prochy byłego Komendanta Głównego Policji gen. Marka Papały. To wyraz hołdu pamięci wszystkim poległym policjantom, złożony z okazji uroczystości Wszystkich Świętych.

Oficer Łącznikowy Policji w Federacji Rosyjskiej wraz z delegacją Ambasady RP w Moskwie złożyła kwiaty i zapaliła znicze na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje.

1 listopada jest dniem, w którym przede wszystkim wspomina się świętych, czyli osoby beatyfikowane i kanonizowane. W tym dniu uwaga wiernych skupiona jest również na osobach formalnie nie wyniesionych na ołtarze, ale których życie nacechowane było świętością. Zatem święto to ma przypominać o tych, którzy swoim życiem dali dobry przykład, czyli stanowili archetyp człowieczeństwa.

– Jestem córką jednego z zamordowanych – Bronisława Korzelskiego, który służył w policji od 1925 r. W 1939 r. pracował tu, w Białymstoku –pani Irena Korzelska-Uhlach mówi z pięknym, kresowym akcentem. Przemawia do zebranych gości, ale przede wszystkim do stojących przed nią młodych policjantów. – Mój tato z mamusią przeżyli razem tylko sześć lat – jej głos drży. – Potem przyszła wojna. Ojciec nigdy z niej nie wrócił, a my zostaliśmy poza ojczyzną. Po 70 latach stoję na swojej ziemi, białostockiej, gdzie się urodziłam, i bardzo dziękuję wszystkim, że mogłam być dzisiaj tutaj.

Od dziś w siedzibie naszego Biura prezentowana jest kolejna wystawa z cyklu poświęconego rocznicy odzyskania niepodległości. Ekspozycja pt. „W 526 dni dookoła Polski. Jak Kazimierz Paluch przemierzył kraj w X rocznicę odzyskania niepodległości” przygotowana została przez Muzeum Historii Polski w Warszawie.

Był człowiekiem z klasą, zawsze elegancki, pogodny, życzliwy i towarzyski. Ponadto był muzykalny, pięknie i chętnie śpiewał np. arię Jontka z opery „Halka” S. Moniuszki. Bardzo pozytywnie i serdecznie wspominają go także byli uczniowie.

Czy wiecie, że instytucja dzielnicowych liczy już sobie 94 lata? Oficjalnie pojawiła się 1 października 1926 roku, powołana Rozkazem nr 330 Komendanta Głównego Policji Państwowej. W ślad za nią ukazał się Rozkaz nr 331 KG PP, stanowiący niejako akt wykonawczy do niej, czyli Instrukcję o dzielnicowych.