Aktualności - Historia i Tradycja

17 czerwca 2020 roku delegacja Zarządu Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Rodzina Policyjna 1939 r. złożyła kwiaty i zapaliła znicze pamięci przed katowickimi „znakami policyjnej pamięci’ z okazji 98. rocznicy powrotu części Górnego Śląska do Polski i utworzenia Policji Województwa Śląskiego.

Minister Mariusz Kamiński oraz Komendant Główny Policji gen. insp. Jarosław Szymczyk z okazji 100. urodzin odwiedzili dziś Panią Marię Czernek - małżonkę Jana Borkowskiego, funkcjonariusza Policji Państwowej zamordowanego przez NKWD w kwietniu 1940 r.

Bandytyzm automobilowy szerzy się w sposób zastraszający. Bandyci w eleganckich wozach zajeżdżają przed banki lub sklepy jubilerskie i po dokonaniu napadu umykają co żywo. Inni napadają na szoferów i albo ich ograbiają z portfeli, albo zabierają im auta. W kołach policyjnych postanowiono więc energicznie wziąć się do walki z tym procederem.

Żebractwo to równie stary sposób na życie jak prostytucja. Znane jest „od zawsze” i choć od wieków zwalczane, nie dało się wyrugować do dziś. Zresztą szanse na całkowite wyeliminowanie tego zjawiska z naszego życia są praktycznie żadne.

15 czerwca 1934 r. na ul. Foksal w Warszawie zastrzelono ówczesnego ministra spraw wewnętrznych płk. Bronisława Pierackiego. Organizatorzy tego politycznego mordu zostali ustaleni i skazani, jednak wokół zamachu nadal są niedomówienia i znaki zapytania.

W sześciu największych stołecznych teatrach lat 20-tych ubiegłego stulecia: Wielkim, Rozmaitości, Letnim, Nowości, Polskim oraz Reducie funkcjonariusze Policji Państwowej gościli na co dzień. W cyrku – tylko sezonowo, w okresie letnim. Nie chodzili tam dla relaksu czy z potrzeby bliższego kontaktu ze sztuką, tylko służbowo.

Stosowanie przemocy wobec zatrzymanych było jednym z najcięższych grzechów przedwojennej policji. Dawało złudne poczucie władzy, ale nie chroniło przed surowymi karami.

Pijani kierujący zawsze byli groźni dla otoczenia. Obojętnie, czy mieli w rękach lejce, kierownicę automobilu, dorożki samochodowej czy końską uzdę. Z zaburzoną orientacją psychomotoryczną, nie panując nad swymi pojazdami, siali grozę na ulicach miast i wiejskich gościńcach.

Przed 100 laty szeregowi policjanci ledwo wiązali koniec z końcem. W drugiej połowie lat trzydziestych ich egzystencja nieco się poprawiła, ale bieda nadal zaglądała im głęboko w oczy.

W okresie międzywojnia z rąk zabójców zginęło dwóch polskich prezydentów: 57-letni Gabriel Narutowicz, pierwszy prezydent RP, zastrzelony 16 grudnia 1922 r. przez fanatycznego przeciwnika politycznego zaledwie siedem dni po objęciu urzędu, oraz mniej znany 47-letni Marian Cynarski, prezydent Łodzi. Zginął od ciosu nożem, 14 kwietnia 1927 r. Czy była to również zbrodnia polityczna?