Aktualności - Historia i Tradycja

Wąskie warszawskie ulice zatłoczone są publicznością, która krąży bezładnie w każdym kierunku i nie ogląda się czy jej sposób chodzenia nie staje na zawadzie ogólnemu ruchowi ulicznemu. Zasada, że należy iść po prawej stronie chodnika przestrzegana jest nieraz przez stałych mieszkańców, przyjezdni mało zdają sobie z tego sprawę.

17 czerwca 2020 roku delegacja Zarządu Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Rodzina Policyjna 1939 r. złożyła kwiaty i zapaliła znicze pamięci przed katowickimi „znakami policyjnej pamięci’ z okazji 98. rocznicy powrotu części Górnego Śląska do Polski i utworzenia Policji Województwa Śląskiego.

Minister Mariusz Kamiński oraz Komendant Główny Policji gen. insp. Jarosław Szymczyk z okazji 100. urodzin odwiedzili dziś Panią Marię Czernek - małżonkę Jana Borkowskiego, funkcjonariusza Policji Państwowej zamordowanego przez NKWD w kwietniu 1940 r.

Bandytyzm automobilowy szerzy się w sposób zastraszający. Bandyci w eleganckich wozach zajeżdżają przed banki lub sklepy jubilerskie i po dokonaniu napadu umykają co żywo. Inni napadają na szoferów i albo ich ograbiają z portfeli, albo zabierają im auta. W kołach policyjnych postanowiono więc energicznie wziąć się do walki z tym procederem.

Żebractwo to równie stary sposób na życie jak prostytucja. Znane jest „od zawsze” i choć od wieków zwalczane, nie dało się wyrugować do dziś. Zresztą szanse na całkowite wyeliminowanie tego zjawiska z naszego życia są praktycznie żadne.

15 czerwca 1934 r. na ul. Foksal w Warszawie zastrzelono ówczesnego ministra spraw wewnętrznych płk. Bronisława Pierackiego. Organizatorzy tego politycznego mordu zostali ustaleni i skazani, jednak wokół zamachu nadal są niedomówienia i znaki zapytania.

W sześciu największych stołecznych teatrach lat 20-tych ubiegłego stulecia: Wielkim, Rozmaitości, Letnim, Nowości, Polskim oraz Reducie funkcjonariusze Policji Państwowej gościli na co dzień. W cyrku – tylko sezonowo, w okresie letnim. Nie chodzili tam dla relaksu czy z potrzeby bliższego kontaktu ze sztuką, tylko służbowo.

Stosowanie przemocy wobec zatrzymanych było jednym z najcięższych grzechów przedwojennej policji. Dawało złudne poczucie władzy, ale nie chroniło przed surowymi karami.

Pijani kierujący zawsze byli groźni dla otoczenia. Obojętnie, czy mieli w rękach lejce, kierownicę automobilu, dorożki samochodowej czy końską uzdę. Z zaburzoną orientacją psychomotoryczną, nie panując nad swymi pojazdami, siali grozę na ulicach miast i wiejskich gościńcach.

Przed 100 laty szeregowi policjanci ledwo wiązali koniec z końcem. W drugiej połowie lat trzydziestych ich egzystencja nieco się poprawiła, ale bieda nadal zaglądała im głęboko w oczy.