Historia i Tradycja

W sobotę, 29 sierpnia 1931 roku, około północy, Polska Agencja Telegraficzna podała w swym nocnym serwisie szokującą informację o zabójstwie posła Tadeusza Hołówki, wiceprezesa klubu sejmowego BBWR, przebywającego na wypoczynku w kurorcie Truskawiec, w obwodzie lwowskim.

Rozwścieczony tłum fanatycznych obrońców wiary nie zna litości. Każdy, kto usiłuje mu się przeciwstawić, ryzykuje życiem. Nawet, jeśli występuje w imieniu prawa.

24 kwietnia 2020 roku miał się obyć ulicami Katowic - „Marsz Katyński Służb Mundurowych Województwa Śląskiego”, jako oddanie hołdu Ofiarom oraz upamiętnienie 80. rocznicy Zbrodni Katyńskiej 1940-2020. Uroczystość w związku z zaistniałą sytuacją w kraju, została przeniesiona na dzień 11 września 2020 roku.

Przedstawiając działania podejmowane przez Komendę Główną Policji w zakresie opieki nad miejscami pochówku funkcjonariuszy Policji Państwowej na kresach wschodnich II Rzeczypospolitej, nadszedł czas na przypomnienie historii kwatery funkcjonariuszy Policji Państwowej w Wilejce.

To był największy akt terrorystyczny w przedwojennej Polsce. W wyniku wysadzenia w powietrze budynku prochowni, zlokalizowanej na terenie warszawskiej Cytadeli, zginęło 28 osób, w tym kilkoro dzieci. Ponad pięćset osób doznało obrażeń, około stu bardzo ciężkich.

Jedyna w II Rzeczypospolitej Polskiej instytucja społeczna propagująca ideę morza i floty - Liga Morska i Kolonialna (LMiK) oraz popierana przez władze państwa Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej (LOPP), to instytucje, których członkami byli funkcjonariusze Policji Państwowej. W roku 1929 z okazji imienin Marszałka Józefa Piłsudskiego ponad 30 tysięcy funkcjonariuszy zostało członkami LOPP. Przekazując rocznie na cele organizacji 225.000 zł, policjanci nie tylko zwiększyli siłę obronną naszego państwa, lecz także zapisali piękną kartę w historii tych instytucji.

„Dzień 11 listopada, jako rocznica odzyskania przez Naród Polski niepodległego bytu państwowego i jako dzień po wsze czasy związany z wielkim imieniem Józefa Piłsudskiego, zwycięskiego Wodza Naczelnego w walkach o wolność Ojczyzny – jest uroczystym Świętem Niepodległości” – głosiła ustawa z 23 kwietnia 1937 roku.

Kiedy myśli się o przestępcach z II Rzeczypospolitej zazwyczaj w głowie pojawiają się nazwiska: Maczugi Władysława zwanego „polskim Dillingerem”, polskiego Al Capone czyli Łukasza Siemiątkowskiego alias Tata Tasiemka oraz króla kasiarzy Stanisława Cichockiego alias Szpicbródka.

Czyniąc zadość powyższej potrzebie, powołuję do życia w Warszawie Muzeum Wojska, jako centralną instytucję muzealną w Polsce, oraz zatwierdzam poniższy status. Pierwszym dyrektorem Muzeum Wojska mianuję p. Gębarzewskiego Bronisława, historyka wojskowości polskiej, dyrektora Muzeum Narodowego m. s. Warszawy.

Od czasów odzyskania przez Polskę niepodległości rozwijały się na jej terenach zorganizowane grupy przestępcze, zarówno o charakterze kryminalnym, jaki i gospodarczym. Dokonywane były spektakularne napady na banki i dopuszczano się sprzeniewierzania państwowego majątku, a zorganizowana przestępczość w przedwojennej Warszawie rozwijała się nie gorzej niż w Chicago. Jej przywódcy mogli działać bezkarnie dzięki powiązaniom ze światem polityki i służb specjalnych.