Aktualności - Historia i Tradycja

Kontrwywiad ZWZ/ AK był jedną z dwóch operacyjnych części służby informacyjnej, które tworzyły Oddziały II Komend ZWZ /AK. Pion ten był odpowiedzialny za zapewnienie szeroko rozumianego bezpieczeństwa funkcjonującej w podziemiu organizacji wojskowej.

W dniu dzisiejszym zawarte zostało porozumienie o współpracy pomiędzy Komendą Główną Policji a Archiwum Akt Nowych w Warszawie.

Dzisiaj, 24 lutego br. w siedzibie Biura Edukacji Historycznej – Muzeum Policji KGP przy ul. Orkana w Warszawie odbyła się konferencja promocyjna nowego systemu e-usług Policji, w której wziął udział I Zastępca Komendanta Głównego Policji nadinsp. Dariusz Augustyniak.

W 1922 roku po rozwiązaniu Ochotniczej Legii Kobiet, 30-letnia Stanisława Paleolog zostaje zwolniona z wojska. Posiada już wówczas stopień porucznika i szereg odznaczeń, m.in. Krzyż Walecznych, Krzyż Niepodległości, Krzyż Obrony Lwowa z Mieczami.

Losy oficerów i żołnierzy Wojska Polskiego, którzy 17 IX znaleźli się na wschodnich terenach Rzeczypospolitej, były tragiczne. Wzięci do niewoli bądź podstępnie aresztowani, zostali skierowani do sowieckich obozów jenieckich, mimo że wojna formalnie nie była wypowiedziana. Organa NKWD traktowały polskich jeńców według własnych ustaleń, nie przestrzegając wcale obowiązujących konwencji międzynarodowych. Przede wszystkim komendę i administrację obozu oraz ich straż objęła osławiona służba bezpieczeństwa NKWD, a nie oddziały wojskowe.

Przypadek Władysława Cieśli z Żołyni i dwóch innych odznaczonych przez Yad Vashem policjantów, Wacława Nowińskiego z Warszawy i Bronisława Marchlewicza z Otwocka, każe zrewidować stereotyp o "granatowej policji", w której oprócz kolaborantów było też wielu takich jak oni bohaterów.

Policyjne jednostki wodne utworzono w miejsce Straży Rzecznej. Jej komisariaty podlegały okręgowym komendom policji, a obejmowały swym nadzorem określone odcinki drogi wodnej. Działalnością swą jednostki te nie ograniczały się wyłącznie do samego koryta rzeki, ale obejmowały również pas nadbrzeżny, przystanie i porty. Zadania tych sił były nieco szersze niż pozostałych jednostek: oprócz pilnowania ogólnego porządku musiały m. in. nadzorować stan sanitarny wybrzeży, kontrolować przestrzeganie przepisów o ochronie rybołówstwa, czuwać nad miejscami objętymi zakazem kąpieli i pojenia zwierząt, ścigać przemytników, ochraniać rozbite statki, utrzymywać porządek w portach oraz zajmować się ogólnym ratownictwem.

Przed wojną był kierownikiem komisariatu, w czasie okupacji granatowym policjantem. Komuniści próbowali zrobić z niego faszystowskiego oprawcę. Życie uratowały mu świadectwa tych, których ocalił od Zagłady…

W nocy z 15/16 lutego 1941 r. dokonano pierwszego zrzutu żołnierzy cichociemnych na teren okupowanej Polski. Na teren naszego kraju desantowano wówczas mjr Stanisława Krzymowolskiego ps. "Kostka", rtm. Józefa Zabielskiego ps. Żbik oraz kurier bombardier Czesława Raczkowskiego ps. "Włodek". Łącznie w szkoleniu dla cichociemnych wzięło udział 2413 żołnierzy, z których 605 ukończyło kursy, a do kraju przerzucono 316 żołnierzy i 28 kurierów. Wszyscy byli ochotnikami. Wśród nich było 9 funkcjonariuszy Policji Państwowej. Do zadań cichociemnych należało wzmocnienie działań ZWZ, a później AK, takich jak dywersja, sabotaż, wywiad. Wykonano łącznie 868 lotów w czterech sezonach operacyjnych. Ostatniego zrzutu dokonano w nocy z 26 na 27 grudnia 1944 r.

14 lutego 1942 r. gen. Władysław Sikorski, Naczelny Wódz wydał rozkaz o przekształceniu Związku Walki Zbrojnej w Armię Krajową. Formacja ta została powołana dla scalenia konspiracyjnych oddziałów i podporządkowania ich rządowi londyńskiemu. AK jest uważana za najlepiej zorganizwaną organizację konspiracyjną z okresu II Wojny Światowej. W świadomości społecznej skrót ten jest także symbolem polskiego ruchu oporu przeciwko okupacji niemieckiej. Przypominamy naszym czytelnikom o tej ważnej rocznicy i zachęcamy do pogłębiania wiedzy na temat historii Armii Krajowej.