Aktualności - Historia i Tradycja

Rozkaz o wyjeździe z Warszawy oficerowie i żołnierze 213 o. p. p. przyjęli z entuzjazmem, bowiem niedopuszczenie do walki z sowieckim agresorem ujemnie wpływało na ich nastrój. Obecnie rozkaz wyjazdu uznali za równoznaczny z odmaszerowaniem na front. Ucieszyli się z tego powodu Jednak już na dworcu okazało się, że ich pułk nie będzie jednym oddziałem.

Praca policji w czasie wojny jest zawsze uciążliwa i skomplikowana, stwarza bowiem - na skutek nienormalnej sytuacji w kraju - szereg nowych zjawisk życiowych, które wymagają natychmiastowego regulowania. Zadania policji, trudne nad wyraz, są mimo to jeszcze znośne, jeśli wojna toczy się na terenach państwa nieprzyjacielskiego, względnie jeśli walki trwają na stałych, umiejscowionych pozycjach. Jeśli natomiast własne wojska rozpoczną odwrót w głąb kraju, wówczas dopiero następuje najuciążliwszy okres działań nie tylko dla wojska, ale i dla policji, która musi zająć się przeprowadzeniem i dopilnowaniem ewakuacji z terenów zagrożonych inwazją.

Odezwa Rady Obrony Państwa z dnia 4 lipca 1920 r., apelująca płomiennie do społeczeństwa o zasilenie szeregów organizującej się Armii Ochotniczej, znalazła bardzo silny oddźwięk wśród oficerów i szeregowych Korpusu Policji.

"Kto z całej siły pragnie zwycięstwa, przelewa swą potęgą we wszystkie dusze.(Napoleon I)."

Polska, odzyskawszy w listopadzie 1918 r. własną niepodległość, musiała natychmiast rozpocząć wojnę z rozlicznymi wrogami, którzy chcieli — albo coś uszczknąć ze stanu naszego posiadania terytorialnego, albo też pozbawić nas wolności. To ostatnie „pobożne" pragnienie odnosi się przede wszystkim do Rosji Sowieckiej, z którą wojnę prowadziliśmy najdłużej.

Przedwojenna Policja Państwowa kojarzy nam się najczęściej z formacją strzegącą bezpieczeństwa i spokoju obywateli. Chroniącą prawo i porządek wewnętrzny. Często z narażeniem życia swoich funkcjonariuszy. Na co dzień nie pamiętamy najczęściej o chwalebnych kartach z jej historii, zapisanych w okresie odzyskiwania przez Polskę niepodległości. Zwłaszcza o udziale polskich policjantów w zmaganiach z bolszewickim najeźdźcą w roku 1920. A w operacji tej, co warte podkreślenia, uczestniczyli też ochotnicy w policyjnych mundurach. Walczyli krótko, ale z najwyższym oddaniem, przynosząc chwałę swej formacji.

Marsz bolszewików na Lwów został zatrzymany pod pobliskim Zadwórzem 17 sierpnia 1920 r. przez polskie oddziały pod dowództwem kpt. Bolesława Zajączkowskiego. W zaciętych walkach z dwudziestokrotnie silniejszą 6. dywizją 1. Armii Konnej Siemiona Budionnego zginęło aż 318 z 330 żołnierzy. W dniu 100. rocznicy polskiego zwycięstwa, 17 sierpnia 2020 roku, oddaliśmy w Warszawie hołd bohaterskim obrońcom polskiej niepodległości.

Zwycięstwo z sierpnia 1920 r. było momentem przełomowym dla losów odrodzonej Polski. Klęska bolszewików zapewniła przetrwanie jej niepodległości i zdaniem większości historyków uchroniła całą Europę przed panowaniem komunizmu.

W Piotrogrodzie w pochodzie 1 maja niesiony jest transparent: „Warszawa będzie sowiecka, za to ręczy Armia Czerwona!”. Przeciw ofensywie w głąb Ukrainy protestują komuniści na terenie Polski i Białorusi. Armia sowiecka cofa się w bezładzie; rozbita zostaje 12 Armia, wskutek czego dowództwo Frontu Południowo-Zachodniego podejmuje decyzję o rezygnacji z obrony Kijowa i wycofaniu reszty wojsk sowieckich za Dniepr. 7 maja wieczorem pierwsze oddziały polskie wkraczają do miasta.

13 sierpnia 2020 roku w Domu Polonii w Warszawie odbyło się uroczyste otwarcie wystawy „Polska 1920 – Przyjaciele”, w ramach obchodów 100-lecia Bitwy Warszawskiej 1920 roku.