Aktualności - Historia i Tradycja

Od Redakcji. Niedziela jest dobrym momentem przywołania dawnego tekstu z „Gazety Policyjnej”, w którym poruszony został problem zasad etyki zawodowej funkcjonariuszy obowiązujących we współczesnej Policji. Rozważania te wymagają talmudycznej mądrości, gdyż ostatecznie etyka w działaniu sprowadza się do salomonowych wyroków. Problemy moralne spotykane w służbie mają nierzadko naturę antyczną, zatem dramatyzm sytuacji sprowadza się do stanu, w którym wszystkie możliwe rozwiązania są złe.

Dziś na leśnej polanie „Wykus” Komendant Wojewódzki Policji w Kielcach nadinsp. Paweł Dzierżak oraz Przewodniczący Kapituły Pan Jacenty Frydrych odznaczyli dwóch policjantów Honorową Policyjną Odznaką Zasługi im. „Ponurego”. Wyróżniony został insp. Artur Bielecki, obecnie Komendant Wojewódzki Policji w Lublinie, który przez 28 lat, jako świętokrzyski funkcjonariusz dokładał wszelkich starań, aby bezpieczeństwo w całym województwie stało na najwyższym poziomie. Odznakę otrzymał również sierż. szt. Kamil Michalski z Komendy Powiatowej Policji w Końskich. Nie zważając na własne bezpieczeństwo, w lipcu bieżącego roku wyniósł 80 –letnią kobietę z płonącego budynku.

Dzisiaj przed Grobem Policjanta Polskiego na terenie katowickiej komendy wojewódzkiej, odbyły się uroczystości z okazji 80. rocznicy Zbrodni Katyńskiej połączone z 30-leciem działalności Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Rodzina Policyjna 1939 r. z siedzibą w Katowicach. Zebrani uczcili pamięć kilku tysięcy policjantów, zamordowanych przez NKWD wiosną 1940 r. W uroczystości udział wziął Zastępca Komendanta Głównego Policji nadinsp. Kamil Bracha, a jej gospodarzem był Komendant Wojewódzki Policji w Katowicach nadinsp. dr Krzysztof Justyński.

Grób Policjanta Polskiego jest wzorowany na Grobie Nieznanego Żołnierza, który ma swe korzenie w I wojnie światowej, w czasie której zginęły miliony żołnierzy. Niestety wielu żołnierzy nigdy nie zostało zidentyfikowanych. Kraje, które poniosły największe straty, zaczęły upamiętniać nieznanych poległych żołnierzy, pomnikiem symbolizującym Grób Żołnierza.

To powiedzenie było bardzo aktualne w II Rzeczypospolitej, gdyż to właśnie w okresie dwudziestolecia międzywojennego osiągnęło swoje apogeum, symbolizując długo wyczekiwaną niepodległość. Polski mundur i to nie tylko ten wojskowy, ale także i ten policyjny, symbolizował to wszystko, o czym całe pokolenia tylko marzyły. Dziś mówi się ogólnie służby mundurowe, ale takie określenie to w swoim przekazie może prowadzić do pomieszania pojęć. Oczywiście chciałoby się, aby i dziś mundur policjanta znaczył tak wiele, jak przekazała tradycja, by był wyznacznikiem i symbolem honoru, dobrego wychowania, pozycji społecznej …

Zbrodnia Katyńska to „imię” nadane przez historyków zbrodni wojennej, popełnionej wiosną 1940 roku przez sowieckiego NKWD na polskich jeńcach wojennych, więzionych po agresji sowieckiej na Polskę - 17 września 1939 roku, w Obozach Specjalnych NKWD w Kozielsku, Ostaszkowie, Starobielsku oraz więzieniach i obozach na terenach Zachodniej Ukrainy oraz Białorusi.

Stany Zjednoczone i Dania chcą się wzorować na polskiej organizacji policjantek – donosił entuzjastycznie „Ilustrowany Kurier Codzienny” w lipcu 1939 roku. Mało kto wtedy pamiętał, że droga pierwszych kandydatek do Policji Państwowej wcale nie była usłana różami, a na swoją opinię etatowe funkcjonariuszki PP musiały pracować latami.

Przedwojenni policjanci, jak wiadomo, do krezusów nigdy nie należeli. Zwłaszcza ci najniżej zaszeregowani. Ich uposażenie w porównaniu z wynagrodzeniem policjantów z innych krajów Europy było znacznie mniejsze, a sam zawód także nie cieszył się w kraju społecznym prestiżem, a więc i zainteresowaniem. Z niepokojem obserwowano dużą fluktuację kadr i brak kandydatów do służby.

Wybuch działań wojennych 1 września 1939 roku został przyjęty przez ogromną część społeczeństwa z trwogą, wyzwalając jednocześnie wzrost postaw patriotycznych. Błyskawiczne tempo ofensywy wojsk niemieckich spowodowało fiasko przygotowanych planów obronnych. Ponadto zamęt wśród władz administracji powiatowej i wojewódzkiej, szczególnie w zachodnich regionach kraju, przyczyniał się do nieskoordynowanego zachowania Policji.

3 września 1939 roku rozpoczął się katastrofalny w skutkach exodus funkcjonariuszy Policji Województwa Śląskiego. Przedwojenne województwo śląskie było jedynym w II Rzeczypospolitej, które cieszyło się autonomią. Jednym z jej przejawów była niezależna formacja porządkowa, wzorowana na Policji Państwowej – Policja Województwa Śląskiego. Jej trzon stanowili funkcjonariusze służący wcześniej w polskich formacjach policyjnych okresu powstań śląskich i plebiscytu oraz walk o niepodległość, takich jak: Milicja Górnośląska, Milicja Polska Księstwa Cieszyńskiego, Milicja Śląska, Policja Górnego Śląska oraz Żandarmeria Górnego Śląska.